ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟ ΜΑΡΙΑ ΔΡΑΓΑΣΙΑ
Λίγα λόγια για μένα
Είμαι η Μαρία Δραγασιά και νιώθω μεγάλη υπερηφάνεια που είμαι νηπιαγωγός! Ναι, υπερηφάνεια... Που κατάφερα να κάνω την μεγάλη μου αγάπη, επάγγελμα. Που μαζί με τα παιδιά μπορώ να γίνομαι και να νιώθω κι εγώ παιδί!
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και διαμένω μόνιμα στην πόλη της Κατερίνης. Το 2004 πέρασα στο Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ. του Πανεπιστημίου Αιγαίου με έδρα τη Ρόδο, φοίτησα εκεί κατά το πρώτο εξάμηνο σπουδών και στη συνέχεια μετεγγράφηκα στο αντίστοιχο τμήμα της Παιδαγωγικής Σχολής του Α.Π.Θ. στη Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου είχα την ευκαιρία να συναντήσω και να συνεργαστώ με εξαίρετους ανθρώπους, που κατάφεραν να με κάνουν να αγαπήσω ακόμη περισσότερο αυτό που είχα ήδη επιλέξει και φυσικά να πειστώ πως είχα κάνει τη σωστή επιλογή. Δε θα ξεχάσω τα χαρακτηριστικά και γεμάτα ενθάρρυνση λόγια των νηπιαγωγών των Πειραματικών Νηπιαγωγείων Πανοράματος Α.Π.Θ., κατά τη διάρκεια των πρακτικών μου ασκήσεων. Λόγια που έμειναν χαραγμένα στη μνήμη και την ψυχή μου, που με βοήθησαν να εξελιχθώ πρώτα ως άνθρωπος και μετέπειτα ως εκπαιδευτικός... “Είσαι γεννημένη νηπιαγωγός. Μαγεύεις τα παιδιά!”.
Η εμπειρία μου στο χώρο της εκπαίδευσης είναι πολύ μικρή. Ασχολήθηκα ευκαιριακά με τη δημιουργική απασχόληση παιδιών προσχολικής ηλικίας, ως νηπιαγωγός με καθεστώς σύμβασης σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και μέχρι πρόσφατα συνεργαζόμουν με το Δ.Ι.Ε.Κ. Κατερίνης ως Επόπτρια Πρακτικής Άσκησης της ειδικότητας Προσχολικής Αγωγής, Δραστηριοτήτων, Δημιουργίας και Έκφρασης. Διαφορετική εμπειρία, μα συναρπαστική για τους δικούς της λόγους. Δουλεύοντας με παιδιά, είχα την ευκαιρία να ζήσω από πολύ κοντά το μεγάλωμά τους... τις αγωνίες τους, τις λαχτάρες τους, τις χαρές και τις απογοητεύσεις τους... Εύχομαι να με αξιώσει ο Θεός, να ζήσω από κοντά το μεγάλωμα και την εξέλιξη των δικών μου παιδιών!
Σε καλωσορίζουμε στο kindykids.gr! Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα!
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα του νηπιαγωγού;
Το 2003, όταν και πρωτοσυμμετείχα στις πανελλήνιες εξετάσεις, ήταν πλέον ξεκάθαρη και κατασταλαγμένη η απόφασή μου για το ποιά κατεύθυνση σπουδών ήθελα να ακολουθήσω... Νηπιαγωγός! Αυτό ήθελα από τότε... Να δουλεύω με παιδιά, να είμαι σε ένα περιβάλλον με χαρούμενα πρόσωπα, με χαμόγελα, ζωντάνια, δράση! Δεν τα κατάφερα με την πρώτη φορά και επειδή η αγάπη μου παρέμενε και δυνάμωνε, έδωσα για δεύτερη φορά εξετάσεις και ευτυχώς τα κατάφερα. Γιατί όταν κάτι το θέλεις πολύ, το διεκδικείς μέχρι τέλους. Κι εγώ το διεκδίκησα.
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά μας;
Αγαπώ την αθωότητα της παιδικής σκέψης, την ζωντάνια τους! Που με ένα γλυκό χαμόγελο και μια σφιχτή αγκαλιά σε κάνουν να ξεχνάς τον οποιοδήποτε προβληματισμό σου. Το στενάχωρο της δουλειά μας είναι που πολλές φορές αναγκαζόμαστε, λόγω μη επάρκειας υλικού, να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη μας για να επιτελέσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο μας.
Πως ονομάζεται το blog σου και πόσο καιρό το έχεις;
Τον Απρίλιο του 2011 δημιούργησα το προσωπικό μου ιστολόγιο, το οποίο ονομάζεται “Ταξίδι στη Χώρα των Παιδιών!” http://xwrapaidiwn.blogspot.gr/ . Σήμερα, αριθμεί περίπου 530 εγγεγραμμένα μέλη ενώ η συνολική επισκεψιμότητά του αυτά τα 3 χρόνια παρουσίας του στην “μπλογκογειτονιά”, αγγίζει τις 1.300.000 επισκέψεις.
Γιατί αποφάσισες να φτιάξεις το δικό σου blog;
Το 2011, σε μία περίοδο όπου είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο, σκέφτηκα πως έπρεπε να κάνω κάτι, αρχικά για να διατηρήσω την επαφή με τη δουλειά μου, αλλά παράλληλα και για να αλληλεπιδρώ με συναδέλφους, που έχουν όλο το μεράκι και τη διάθεση να κάνουν το κάτι παραπάνω για να εμπλουτίσουν το εκπαιδευτικό τους έργο. Ήθελα να μοιραστώ όλα όσα είχα δει, ακούσει, διαβάσει σε σχέση με τη δουλειά μας. Η γνώση άλλωστε υπάρχει για να διαχέεται και να μοιράζεται! Τότε, δεν υπήρχαν αρκετά εκπαιδευτικά ιστολόγια “στον ιντερνετικό αέρα”... Έτσι η σκέψη του να “εισάγω” κάτι νέο, ενισχύθηκε και απέκτησε “σάρκα και οστά”, μέσω του Blog μου.
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζεις τη δουλειά στο σχολείο και τη διατήρηση ενός προσωπικού blog που θέλει συνεχή ενημέρωση και επιπλέον δουλειά καθημερινά;
Στο ιστολόγιό μου φιλοξενώ εποπτικό υλικό που εγώ δημιουργώ για τις ανάγκες της δουλειά μου , δραστηριότητες που κάποια στιγμή υλοποίησα στην τάξη, βρήκαν θετική ανταπόκριση από τους μαθητές μου και θεωρώ ότι αξίζει να προβληθούν, ιδέες κατασκευών και δράσεων που βρήκα και με ενθουσίασαν. Δεν ανήκω στην περίπτωση των συναδέλφων που είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί και παράλληλα αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο για να προβάλλουν τη δουλειά που υλοποιούν στην τάξη τους.
Τι έχεις κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλες συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο;
Είμαι η Ευδοκία Ξεφτέρη ή αλλιώς το ξεφτέρι! Έτσι συνηθίζουν να με φωνάζουν όταν με γνωρίζουν καλά. Γεννήθηκα στις 7-2-1984 και ζω στην Αθήνα. Έχω τελειώσει το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στην Ρόδο, όπου και πέρασα πολύ όμορφα φοιτητικά χρόνια. Ήταν η πρώτη φορά που έφυγα μακριά από τους δικούς μου, οπότε άρχισα να βλέπω διαφορετικά πολλά πράγματα στην ζωή μου. Από την διαχείριση ενός σπιτιού μέχρι την επικοινωνία μου με τον κόσμο γενικότερα. Ως κλειστός χαρακτήρας, θεωρώ ότι αυτή η αλλαγή, υπήρξε το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό βήμα γι αυτό που είμαι σήμερα! Στο επάγγελμα βρίσκομαι από το 2007, όπου και ξεκίνησα από παιδικούς σταθμούς, ενώ πιο πριν πρόσεχα παιδάκια. Σήμερα, εργάζομαι ως αναπληρώτρια, για 5η χρονιά. Μετά από 3 χρόνια στην όμορφη Κρήτη και 2 χρόνια στο νομό Αττικής, αυτό που σκέφτομαι είναι αν θα μονιμοποιηθώ ποτέ, μιας και τα όνειρα - σχέδια που έκανα όταν ακόμη σπούδαζα, δεν είναι πάντα, πλέον άμεσα, πραγματοποιήσιμα.
