Η καλιακούδα που ζούσε στα χωράφια, παιδευόταν όλη μέρα να βρει κάτι να φάει… Γιατί ήταν πολλές οι πεινασμένες καλιακούδες στα χωράφια εκείνα, που όπως κι αυτή έψαχναν τροφή σ’ αυτά τα χωράφια κι έτσι οι τροφές δεν έφταναν για όλες. Πρόσεξε όμως η καλιακούδα πως τα περιστέρια που ζούσαν στον περιστερώνα του αγρότη που είχε το χωράφι είχαν κάθε φαγητό και μάλιστα άφθονο, γιατί τα τάιζε καλά ο χωρικός. Έσπαζε το κεφάλι της η καλιακούδα να καταλάβει γιατί ο χωρικός τάιζε κάθε μέρα τα περιστέρια τόσο πολύ κι εκείνη την έδιωχνε με φωνές και με πέτρες. Και στο τέλος νόμιζε πως βρήκε το γιατί: γιατί τα περιστέρια ήταν άσπρα ενώ αυτή ήταν μαύρη.

«Α… Μάλλον πρέπει να αλλάξω κι εγώ χρώμα για να με ταΐζει και μένα καλά ο αγρότης…» είπε από μέσα της η καλιακούδα.

 

Παρακάτω θα βρειτε έγγραφα τα οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να οργανωσετε τη δουλειά σας τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγειο. 

Έγγραφο - Ονομαστική κατάσταση νηπίων:

 

Στο παρακάτω αρχείο θα βρείτε το έγγραφο για να το εκτυπώσετε:

ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

 

Έγγραφο με χρήσιμες πληροφορίες για κάθε νήπιο:

 

Στο παρακάτω αρχείο θα βρείτε το έγγραφο για να το εκτυπώσετε:

ΕΓΓΡΑΦΟ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

 

Όχι απαραίτητα… Σίγουρα η αρχή της σχολικής χρονιάς αποτελεί ίσως τη δυσκολότερη περίοδο, αλλά  με καλή θέληση (εντάξει με πολλή καλή θέληση) και σωστή οργάνωση όλα μπορούν να γίνουν ευκολότερα…

Τα καινούρια παιδιά, οι καινούριοι γονείς, πιθανόν μια καινούρια τάξη νηπιαγωγείου, όλα καινούρια και εμείς στη μέση να αναρωτιόμαστε αν θα τα καταφέρουμε και φέτος… Το μυστικό είναι η καλή οργάνωση και η (έστω και φαινομενική) αυτοπεποίθηση. Αυτό που είναι καλό να θυμόμαστε είναι ότι το πιο βασικό από όλα είναι μια ασφαλής ατμόσφαιρα για τα παιδιά, αλλά και ένα αίσθημα ασφάλειας που είναι καλό να εμφυσήσουμε στους γονείς από τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η μετάβαση στο νηπιαγωγείο αποτελεί για γονείς και παιδιά ένα σπουδαίο γεγονός ακόμη κι αν έχουν φοιτήσει σε κάποιο παιδικό σταθμό ή σε κάποιο κέντρο προσχολικής αγωγής.

Η υποδοχή μας λοιπόν είναι καλό να βασίζεται στην καλή οργάνωση από μέρους μας (ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερες εκπλήξεις) με σκοπό να αισθανθούν παιδιά και γονείς σιγουριά και ασφάλεια απέναντι σε μας αλλά και στο χώρο του νηπιαγωγείου. Η υποδοχή μας θα πρέπει να είναι ζεστή, φιλική, με χαμόγελο και κυρίως να κρύβουμε καλά το όποιο άγχος μπορεί να μας διακατέχει αυτές τις πρώτες μέρες, ας μην ξεχνάμε ότι οι γονείς και κυρίως τα παιδιά είναι πολύ πιο αγχωμένα από εμάς κι εμείς τους υποδεχόμαστε στο χώρο μας που θα τα φιλοξενεί όλη την υπόλοιπη χρονιά.

Μια φορά κι έναν καιρό ο Ήλιος και ο Βοριάς έπιασαν την κουβέντα για το πώς ήταν πιο δυνατός από τους δύο.

- Εγώ, έλεγε ο Ήλιος.

- Όχι εγώ, έλεγε ο Βοριάς.

Κι είχαν τόσο πείσμα ώστε κανένας τους δεν υποχωρούσε και δεν έκανε πίσω. Έτσι όμως δεν έβγαινε συμπέρασμα, ούτε και θα ‘βγαινε ποτέ, τόσο πεισματάρηδες ήταν και οι δυο τους.

-Σου προτείνω ένα στοίχημα! Είπε τέλος ο Βοριάς.

-Τι στοίχημα; Ρώτησε ο Ήλιος.

- Να διαλέξουμε στην τύχη έναν άνθρωπο κι όποιος από τους δυο μας καταφέρει να του βγάλει την κάπα του εκείνος θα ναι κι ο δυνατότερος.

- Το δέχομαι το στοίχημα! είπε ο Ήλιος.

Σε λίγο φάνηκε στον κάμπο ένας άνθρωπος που πήγαινε ολομόναχος.

Άρχισε τότε ο Βοριάς να φυσάει δυνατά. Ο διαβάτης έσκυψε το κεφάλι του και σταύρωσε τα χέρια του πάνω στο στήθος και τυλίχτηκε στην κάπα του πιο πολύ, για να προφυλαχθεί από τον αέρα.

Ο Βοριάς, φύσηξε πιο δυνατά κι ο διαβάτης , κουμπώθηκε ακόμη πιο πολύ κι επειδή ο βοριάς δυνάμωνε το φύσημα του ο άνθρωπος έβγαλε και μια μάλλινη κουβέρτα που είχε μαζί του και τυλίχτηκε και μ’ αυτήν , για να μην ξεπαγιάσει.

Στο τέλος ο Βοριάς είδε κι αποείδε και σταμάτησε να φυσάει.Γύρισε τότε στον Ήλιο και του είπε:

-Εγώ δεν τα κατάφερα, η σειρά σου τώρα να προσπαθήσεις.

Ο Ήλιος πρόβαλε στον ουρανό , μόλις σταμάτησε να φυσάει ο Βοριάς κι αμέσως ο διαβάτης έβγαλε από πάνω του την μάλλινη κουβέρτα και την έβαλε πίσω στην τσάντα του.

Δυνάμωνε τη λάμψη του ο Ήλιος και ο διαβάτης άρχισε να ζεσταίνεται. Αλλά ο Ήλιος δυνάμωνε όλο και πιο πολύ τη λάμψη του, ώσπου ο διαβάτης άρχισε να ιδρώνει κι έτσι άρχισε να ξεκουμπώνει την κάπα του, ώσπου την έβγαλε τελείως. Στη συνέχεια, έκανε στην άκρη του δρόμου που βρήκε ένα δέντρο  κι έκατσε από κάτω για να ξαποστάσει και να δροσιστεί στον ίσκιο του.

Εσύ είσαι ο δυνατότερος! Παραδέχτηκε ο Βοριάς κι αποχαιρέτησε τον Ήλιο.

Σχετικό με:

ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ