Στις 20 Οκτωβρίου 2012 διεξήχθη με επιτυχία επαναληπτικό  Σεμινάριο με θέμα "Η μουσική στην προσχολική ηλικία και η διδασκαλία της στο νηπιαγωγείο", υπό την αιγίδα  του τομέα Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Ευχαριστούμε ακόμη μια φορά όλους, όσους παρεβρεθήκατε εκεί!

Εισηγητές του σεμιναρίου ήταν οι : Νίκος Ζαφρανάς, Νίκος Θεοδωρίδης, Κατερίνα Τζαβάρα και Μάρλεν Κεφαλίδου και στόχο είχε την ευαισθητοποίηση των παιδαγωγών προσχολικής ηλικίας  να ασχοληθούν με τη μουσική μέσα στην τάξη και τρόπους με τους οποίους μπορούν να το επιτύχουν ακόμη κι αν δεν έχουν ασχοληθεί εκτενώς με τη μουσική.

Ευχαριστούμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης για τη φιλοξενία και τον κύριο Βόγδανο για όλη τη βοήθεια που μας παρείχε.

Ποιήματα με θέμα την ειρήνη και τον πόλεμο. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρα ή κομμάτια από τα παρακάτω ποιήματα με τα  παιδιά, να συζητήσετε για τα θέματα αυτά και να αποτελέσουν  αφορμή για διάφορες δραστηριότητες ή ακόμη και να τα συνδέσετε με ανάλογα έργα τέχνης.

ΕΙΡΗΝΗ  Γιάννης Ρίτσος

Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα
είναι η ειρήνη

Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
και οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.

Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκους που ' καψε η πυρακαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κι οι νεκροί μπορούν να γείρουν στον πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι η μυρουδιά του φαγητού το βράδυ,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκινήτου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός,
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι ειρήνη.

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο
παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν το 'να στ' άλλο λέγοντας: το φως, το φως
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως,
είναι η ειρήνη.

Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει από κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα,
τότε που τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει απ' το σύγνεφο
όπως βγαίνει απ' το κουρείο της συνοικίας φρεσκοξυρισμένος ο
εργάτης το Σαββατόβραδο,
είναι η ειρήνη.

Τότε που η μέρα που πέρασε, δεν είναι μια μέρα που χάθηκε,
μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της χαράς μέσα στο βράδυ
κι είναι μια κερδισμένη μέρα κι ένας δίκαιο ύπνος,
που νιώθεις πάλι ο ήλιος να δένει βιαστικά τα κορφίνια του
να κυνηγήσει τη λύπη απ' τις γωνιές του χρόνου,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι οι θημωνιές των αχτίνων στους κάμπους του καλοκαιριού
είναι τ' αλφαβητάρι της καλοσύνης στα γόνατα της αυγής.
Όταν λες: αδελφές μου, - όταν λέμε: αύριο θα χτίσουμε.
όταν χτίζουμε και τραγουδάμε,
είναι η ειρήνη.

Όταν συζητάμε με τα παιδιά το θέμα ΠΟΛΕΜΟΣ – ΕΙΡΗΝΗ μπορούμε να χρησιμοποιούμε σχετικά έργα τέχνης για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων.

Η εικόνα βοηθάει τα παιδιά να κατανοήσουν τις έννοιες ευκολότερα. Μπορούμε να αναλύσουμε τους πίνακες είτε ως έργα τέχνης: αναλύοντας τα χρώματα , τις μορφές, τα σχήματα που βλέπουν τα παιδιά είτε ως προς το θέμα που πραγματεύονται: πόλεμος, ειρήνη. Ιδέες για δραστηριότητες θα βρείτε παρακάτω:

ΠΟΛΕΜΟΣ:

• Βλέπουμε με τα παιδιά πίνακες ζωγραφικής που αναφέρονται στον πόλεμο. Συζητάμε με τα παιδιά για το τι βλέπουν, τι συναισθήματα τους προκαλεί η εικόνα και αν πιστεύουν πως τα έργα τέχνης «μιλάνε» για ειρήνη ή πόλεμο.
• Συζητάμε με τα παιδιά την επιλογή των χρωμάτων στους πίνακες που βλέπουν. Είναι χαρούμενα χρώματα; Μας προκαλούν χαρά ή λύπη; Ποια χρώματα κυριαρχούν;
• Τι μπορεί να νιώθουν οι άνθρωποι που είναι ζωγραφισμένοι στους πίνακες αυτούς; Χαρά, λύπη, πόνο κλπ. Γιατί πιστεύετε ότι νιώθουν έτσι;
• Να φτιάξουμε ιστορίες με αφορμή κάποιον- κάποιους από τους πίνακες που παρατηρούμε.
• Να ζωγραφίσουμε πολεμικές σκηνές. Τι χρώματα χρησιμοποιούν τα παιδιά; Γιατί επιλέγουν τα συγκεκριμένα χρώματα;
• Να συζητήσουμε με τα παιδιά που αλλού έχουν δει παρόμοιες εικόνες (κάποια παιδιά θα μας που σε κινούμενα σχέδια, άλλα παιδιά στις ειδήσεις, οι απαντήσεις εδώ μπορεί πραγματικά να μας εκπλήξουν)
• Να αναλύσουμε τον πίνακα με το παιδί πίσω από τα συρματοπλέγματα. Γιατί μπορεί να βρέθηκε εκεί; Τι πιστεύετε ότι νιώθει; Πως το καταλάβατε;
• Υπάρχει κάτι καλό που μας προσφέρει ο πόλεμος και τι;

Στο παρακάτω pdf αρχείο θα βρείτε τους πίνακες για να τους εκτυπώσετε:

ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Πολλές φορές οι γονείς βλέπουν τις καρτέλες που αναρτούμε στην τάξη και τους αρέσει η ιδέα να είχαν κάτι παρόμοιο για το σπίτι, όταν προσπαθούν να θέσουν κανόνες ή να πείσουν τα παιδιά για τις καθημερινές ρουτίνες. Και είναι αλήθεια ότι οι εικόνες πάντα βοηθάνε τα παιδιά μικρής ηλικίας να κατανοήσουν, να μιμηθούν, να ακολουθήσουν μια σειρά από ενέργειες. Για το λόγο αυτό οι παρακάτω καρτέλες μπορούν να αναρτηθούν στο σπίτι και να βοηθήσουν τους γονείς στην καθημερινότητά τους. Η καθημερινότητα μπορεί πολλές φορές να δυσκολεύει από τη γκρίνια, την άρνηση ή την κακοδιαθεσία των μικρών παιδιών να ακολουθήσουν τις παρακινήσεις των γονιών τους.

«Είναι πρωί. Έχουμε ξυπνήσει και παλεύουμε να ξυπνήσουμε το μικρό μας ή τα μικρά μας. Αφού μετά από αρκετή ώρα καταφέρνει και ανοίγει τα μάτια αρχίζει η γκρίνια… Και η ώρα περνάει… Και εμείς βιαζόμαστε να ετοιμαστούμε να πάμε στη δουλειά, στις υποχρεώσεις , το ίδιο το παιδί στο σχολείο, εκείνο όμως αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί… Στην αρχή το παρακινούμε με γλυκόλογα και αγκαλιές. Με το ένα χέρι ντυνόμαστε, με το άλλο φτιάχνουμε το γάλα του και ταυτόχρονα το έχουμε κρεμασμένο επάνω μας να αρνείται να ντυθεί-πλυθεί-πιει το γάλα του-ετοιμαστεί για το σχολείο… Και κάπου εκεί τα νεύρα χτυπάνε κόκκινο και είναι μόνο 7, 7μισι το πρωί… Τότε αρχίζουμε την άλλη προσέγγιση, στην αρχή απειλούμε, στη συνέχεια μάλλον φωνάζουμε και στο τέλος καταλήγουμε να είμαστε όλοι μουτρωμένοι, το παιδί μας να πηγαίνει στο σχολείο με κακή διάθεση και μάλλον κόκκινα μάτια κι εμείς ήδη εξαντλημένοι πηγαίνουμε στη δουλειά μας για μια μέρα που μόλις ξεκίνησε…» Το δύσκολο είναι ότι μπορεί να επιστρέψουμε στο σπίτι και να έχουμε πάλι γκρίνια και κλάματα… Κι αυτό μας αποκαρδιώνει. Και τότε νιώθουμε ενοχές… Κι αναρωτιόμαστε τι κάνουμε λάθος…

Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάτι κάνουμε λάθος, απλά μπορούμε να αλλάξουμε κάποια μικρά – αλλά πολύ σημαντικά - πράγματα στην καθημερινότητα μας που μπορούν όμως να φέρουν μεγάλα αποτελέσματα. Πολλοί γονείς αναρωτιούνται πως γίνεται το παιδί του να γίνεται άλλο παιδί στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο. Πως γίνεται εκεί να ακολουθεί τους κανόνες και τις ρουτίνες ενώ στο σπίτι όχι. Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο σε αυτό είναι πολλοί, παρακάτω θα βρείτε κάποιες ιδέες που εφαρμόζουμε στο νηπιαγωγείο προσαρμοσμένους για το σπίτι, ώστε να κάνετε τη ζωή σας και τη ζωή του παιδιού σας πιο εύκολη.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ:

Όσο πιο οργανωμένη κρατάμε τη ζωή του μικρού μας τόσο πιο εύκολο θα είναι να προσαρμοστεί και να ακολουθεί τις καθημερινές ρουτίνες. Τα ρούχα, καλό είναι να τα αποφασίζουμε από το προηγούμενο βράδυ και να μην έχουμε γκρίνια γι’ αυτό το πρωί. Επίσης, είναι σημαντικό να κρατάμε τις ώρες του παιδιού όσον το δυνατόν πιο σταθερές, πχ να τρώει περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα, να κοιμάται την ίδια ώρα, να έχει καθημερινά ώρα για παιχνίδι κλπ. Όσο πιο «οργανωμένη κρατάμε την καθημερινότητα του παιδιού τόσο πιο εύκολα θα προσαρμοστεί θα αποδεχθεί και θα ακολουθεί το καθημερινό πρόγραμμα. Κι επειδή οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές, όταν λέμε οργάνωση δεν εννοούμε «στρατιωτικό νόμο» αλλά μια καθημερινότητα με πρόγραμμα που θα μπορεί να «σπάει» σε ειδικές περιπτώσεις κατά χρονικά διαστήματα.