Καλοκαιρινά ποιήματα, που μπορούμε να δουλέψουμε με τα παιδιά στο νηπιαγωγείο. Μπορούμε να τα διαβάσουμε στα παιδιά και να τα χρησιμοποιήσουμε ως αφορμή για:
- να δουλέψουμε γλωσσικές δραστηριότητες με τα ποιήματα σε μορφή εικονόλεξου
- να μάθουμε για Έλληνες ποιητές
- να φτιάξουμε δικά μας ποιήματα με θέμα το καλοκαίρι
- να φτιάξουμε τις δικές μας ιστορίες
- να εμπνευστούμε για να ζωγραφίσουμε καλοκαιρινά τοπία
Τα ποιήματα θα τα βρείτε και σε μορφή εικονόλεξου για να τα εκτυπώσετε.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Χάρης Σακελλαρίου
-Καλοκαίρι , καλοκαίρι
τι καλά μας έχεις φέρει;
-Φέρνω του καλοκαιριού τη γλύκα,
τα κεράσια και τα σύκα.
Τα σταφύλια έχω στ’ αμπέλι
και το μέλι στην κυψέλη,
τ’ άνθη στην τριανταφυλλιά
και στα δέντρα τα πουλιά.
ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Χάρης Σακελλαρίου
Κύλησε κι αυτή η χρονιά
όμορφα και πάει
κι η καρδιά μας πρόσχαρα
σήμερα χτυπάει.
Κλείνει το σχολείο μας
κλείνουν τα βιβλία
κι όλοι λέμε: γεια χαρά
τώρα στα θρανία.
Έξω πάλι η εξοχή
να τη, μας προσμένει
Πράσινη κι ολόδροση
και μυριανθισμένη.
Να χαρούμε τη δροσιά
την αυγή, τ’ αγέρι,
το βουνό, τη θάλασσα
και το καλοκαίρι.
ΗΡΘΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ Γιώργος Κρόκος
Ήρθε το καλοκαιράκι.
Τι τρελή χαρά!
Πάμε στο πυκνό δασάκι
με καλή καρδιά.
Πάμε πλάι στ’ ακρογιάλι
μες στην αμμουδιά,
να χορέψουμε και πάλι
με καλή καρδιά.
Πάμε στο λευκό νησάκι,
που ναι ζωγραφιά
να του πούμε τραγουδάκι
με καλή καρδιά.
Γεια σου θεριστή λεβέντη.
Άμμος η σοδειά.
Και του χρόνου τέτοιο γλέντι
με καλή καρδιά.
ΕΝΑ ΠΑΝΙ Γιώργος Κρόκος
Στη θάλασσα τη γαλανή
Ορθό αρμενίζει ένα πανί.
Που πάει;
Είναι ψυχούλα το πανί,
Λευκή, γυμνή και φωτεινή.
Γελάει.
ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ Ζαχαρίας Παπαντωνίου
-Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;
Σε μάχεται η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι;
Άνεμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό,
που πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;
-Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή.
Θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω.
Βοριάδες, νοτιάδες θα βρω, μα θα φτάσω
με πρίμο αγεράκι, μ’ ακέριο πανί.
-Κι οι κάβοι αν σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι;
Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό
Και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη;
Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;
-Ψηλά στο εκκλησάκι του βράχου που ασπρίζει,
για μένα έχουν κάμει κρυφή λειτουργία
ορθός ο Χριστός το τιμόνι μου αγγίζει,
στην πλώρη μου στέκει η Παρθένα Μαρία.
ΤΟ ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ Οδυσσέας Ελύτης
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα - μάινα".
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές.
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό.
Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
Χρόνους μας ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε,
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε.
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε.
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΨΑΡΙΩΝ Θέτις Χορτιάτη
Τα ψαράκια τα καημένα
Με πτερύγια σταυρωμένα
Στην ψαρίσια προσευχή τους
λεν βουβά την προσευχή τους:
«Παναγιά μας Αϊ-Νικόλα,
σας παρακαλούμε όλα
πείτε στους τρελούς ανθρώπους
που βρομίζουνε τους τόπους
να προσέξουνε λιγάκι
το γαλάζιο μας νεράκι.
Αν σε μας βρομιές πετάνε,
Βρόμικα πως θα μας φάνε;
Κι ούτε ο ήλιος θα βουτάει
Σε νερό που θα βρομάει
Και τη μύτη του θα πιάνει,
Βόλτα στο γιαλό θα κάνει.»