Την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου μπορούμε να συζητήσουμε με τα παιδιά για το τι είναι θέατρο, την ίδρυση και εξέλιξη του ελληνικού θεάτρου, να κάνουμε κολάζ με διάφορες εικόνες που θα βρούμε στο διαδύκτιο σχετικές με το θέμα και να οργανώσουμε τη δική μας "παράσταση" δραματοποιώντας το αγαπημένο μας παραμύθι. Μπορούμε να χωριστούμε σε αυτούς που θα βρίσκονται "πίσω" από τα φώτα και θα είναι οι συνταλεστές που θα οργανώσουν την παράσταση και στους ηθοποιούς που θα παίζουν.

Το εποπτικό υλικό που θα βρείτε παρακάτω θα σας βοηθήσει να κάνετε μια εισαγωγή στο θέμα και από κει και πέρα να το προεκτίνετε όπως θέλετε και εκεί που θα σας οδηγήσει το ενδιαφέρον των παιδιών.

ΘΕΑΤΡΟ

Η ιστορία του θεάτρου ξεκινάει στην αρχαία εποχή και συνδέεται με τις θρησκευτικές τελετουργίες. Ουσιαστικά η αρχή του όμως μπορεί να τοποθετηθεί στην αρχαία Αθήνα τον 5^ο αιώνα π.Χ. με τη γέννηση του διθυράμβου. Ο διθύραμβος ήταν τραγούδι προς τιμήν του Θεού Διονύσου.

Πατέρας του θεάτρου θεωρείται ο Θέσπις κι αυτό γιατί ενώ μέχρι τότε τραγουδούσε ολόκληρη η ομάδα μαζί (χορός) εκείνος είχε την έμπνευση να βγει από το χορό και να ανοίξει μαζί τους διάλογο. Έτσι έγινε ο πρώτος θιασάρχης και ηθοποιός ταυτόχρονα.

Σιγά –σιγά άρχισαν να χτίζονται και τα πρώτα θέατρα κοντά σε ναούς κατά κύριο λόγο.

Οι μεγαλύτεροι θεατρικοί συγγραφείς στην αρχαιότητα ήταν τρεις:

Ο Αισχύλος, Ο Σοφοκλής, Ο Ευριπίδης που έγραψαν τραγωδίες που παίζονται μέχρι σήμερα και φυσικά ο Αριστοφάνης που έγραφε κωμωδίες.

Στην τραγωδία οι ηθοποιοί φορούσαν μακριά ρούχα με έντονα χρώματα αι βαριά διακοσμημένα. Τα παπούτσια τους ήταν πολύ ψηλά και ονομαζότανε «κόθορνοι». Επίσης, φορούσαν μάσκες από ξύλο ή φελλό που έδειχναν την ηλικία, την κατάσταση, το συναίσθημα και το φύλο του κάθε χαρακτήρα.

Στην κωμωδία οι ηθοποιοί φορούσαν άνετο κουστούμι και μαλακές παντόφλες για να μπορούν οι ηθοποιοί να κινούνται εύκολα. Φορούσαν ακόμη κολάν στο χρώμα του δέρματος, κοντό χιτώνα και μάσκες με έντονο το κωμικό στοιχείο.

Στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο οι σημαντικότεροι πρώτοι θεατρικοί συγγραφείς υπήρξαν οι: Γρηγόριος Ξενόπουλος, Σπύρος Μελάς και Παντελής Χορν.

Το 1901 με εντολή του βασιλιά Γεωργίου του Α’ ιδρύεται το Βασιλικό θέατρο που κλείνει λίγα χρόνια αργότερα και επανιδρύεται το 1930 με τον τίτλο «Εθνικό Θέατρο» που περιλαμβάνει και την Εθνική Λυρική Σκηνή καθώς και Δραματική Σχολή.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ

Ένα παιχνίδι φωνολογικής επίγνωσης για τα παιδιά στο νηπιαγωγείο ή για τα μικρά παιδιά στο σπίτι που μπορούν να το παίζουν με τους γονείς τους.

Αποτελείται από:

• 99 κάρτες με εικόνες και το όνομα κάθε εικόνας και
• 11 κάρτες με καταλήξεις.

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΙΞΙΜΑΤΟΣ

• Κάθε παιδί διαλέγει μια κάρτα με εικόνες.
• Αρχικά πρέπει να βρει σε ποια κατάληξη ανήκει η λέξη του και το πει: πχ. καλάθι ανήκει στην κατάληξη -άθι.
• Στη συνέχεια λέει σε ένα άλλο παιδί -μπορεί να είναι ο διπλανός του ή κάποιο παιδί στην τύχη - "ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΑΘΙ! ΑΚΟΥΣ....;"
• Το δεύτερο παιδί πρέπει να διαλέξει μια λέξη από τις εικονιζόμενες λέξεις, που να τελειώνει σε -αθι, να την πει δυνατά και την δείξει στα υπόλοιπα παιδιά, στην προκειμένη περίπτωση πχ. αγκάθι.

Οπότε λέει: "ΑΚΟΥΣ ΚΑΛΑΘΙ; ΑΚΟΥΩ ΑΓΚΑΘΙ!"

Στην αρχή μπορούμε να παίζουμε το παιχνίδι με 2-3 διαφορετικές καταλήξεις και στη συνέχεια να προσθέτουμε σταδιακά κι άλλες καταλήξεις. Θα είναι λίγο περίπλοκο για τα παιδιά να αρχίσουμε με όλες τις καταλήξεις στο παιχνίδι.

• Αφού εξοικειωθούν τα παιδιά με το παιχνίδι σε σπόμενο στάδιο μπορούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε μικρές ρίμες.

Για παράδειγμα: "ΑΚΟΥΩ ΚΑΝΑΤΙ! ΑΚΟΥΣ...;"

"ΑΚΟΥΣ ΚΑΝΑΤΙ; ΑΚΟΥΩ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ!"

Ας φτιάξουμε τωρα μια μικρή ρίμα: πχ "Κρατούσα το κανάτι, και σκονταψα στο σκαλοπάτι."

Έτσι σιγά -σιγά μπορούμε να φτάσουμε στο επίπεδο με τα παιδιά να φτιάχνουμε μικρά ποιηματάκια. Μπορούμε να τα εικονογραφήσουμε και να δημιουργήσουμε τη δική μας συλλογή! Οι συνδυασμοί είναι πολλοί και τα παιδιά με τη φαντασία τους μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικά, εξαιρετικά, αστεία, μοναδικά ποιηματάκια!

Αυτό που κυρίως μας ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα παιδιά να ακούνε τις καταλήξεις και όχι τόσο να τις βρίσκουν από τα γράμματα. Γι' άυτό και χρησιμοποιούμε το ρήμα "Ακούω". Ίσως σε δεύτερη φάση μπορούμε να ζητάμε από τα παιδιά να παρατηρούν την κατάληξη και να βρίσκουν άλλη μια λέξη με την ίδια κατάληξη.

Αφού το παίξουμε το παιχνίδι πολλές φορές τα παιδιά θα εξοικιωθούν και θα είναι σε θέση να το παίξουν και μόνα τους την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων.

Σε επόμενο στάδιο, αφού τα παιδιά μάθουν να παίζουν το παιχνίδι με τις κάρτες  μπορούμε να αρχίσουμε να το παίζουμε προφορικά χωρίς κάρτες με εικόνες. Σε αυτήν την περίπτωση τα παιδιά λειτούργούν καθαρά προφορικά και καλούνται να ανακαλέσουν από μνήμης μια λέξη με αντίστοιχη κατάληξη.

ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ:

• Εκτυπωτής - Κόλλες Α4
• Ψαλίδι
• Πλαστικοποιητής - Διαφάνειες
• Κουτί αποθήκευσης (προεραιτικά)
  

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

• Εκτυπώνουμε τις καρτέλες
• Κόβουμε γύρω - γύρω από το περίγραμμα κάθε κάρτα
• Πλαστικοποιούμεγια μεγαλύτερη διάρκεια
• Ξανακόβουμε αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο

ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΓΙΑ ΚΟΥΤΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ:

ΚΑΡΤΕΣ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ

Φύλλα εργασίας σχετικά με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την 25η Μαρτίου για να συνοδεύουμε τις δραστηριότητές μας στο νηπιαγωγείο. Μπορούμε να τα δώσουμε όλα στα παιδιά και στη συνέχεια να τα βιβλιοδέσουμε και να τα δώσουμε στα παιδια την ημέρα της γιορτής ή να κάνουμε κάποια από αυτά και να τα περιλάβουμε στο πορτφόλιο του κάθε παιδιού.

ΕΞΩΦΥΛΛΟ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Κάρτες με τα γράμματα της αλφαβήτας για το νηπιαγωγείο. Το θέμα τους είναι ανοιξιάτικο και μπορούμε να τις αναρτήσουμε στην τάξη, έτσι ώστε τα παιδιά να είναι σε συνεχή επαφή με τα γράμματα, αλλά μπορούμενα τις χρησιμοποιήσετε και σαν βοηθητικό υλικό σε γλωσσικές δραστηριοτητες.

Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσετε τις κέρτες αυτές στη γωνιά της γραφής, ώστε να βλέπουν τα παιδιά το κάθε γράμμα.

Θα χρειαστούμε:

• Εκτυπωτής
• Κόλλες Α4
• Ψαλίδι
• Πλαστικοποιητής - Διαφάνειες

ΟΔΗΓΙΕΣ:

Εκτυπώνουμε το υλικό,

Κόβουμε την κάθε κάρτα

Πλαστικοποιούμε και

Ξανακόβουμε αφήνοντας γύρω λίγο περιθώριο