«Από όλα τα δώρα με τα οποία μπορεί ένα άτομο να είναι προικισμένο κανένα δεν αναδύεται νωρίτερα από το μουσικό ταλέντο.» (Gardner, 1983).
Ο Leonard Bernstein είχε σίγουρα πολύ ταλέντο και ο Mozart είχε ακόμα περισσότερο. Τα είδη μουσικών ικανοτήτων όταν εμφανίζονται σε εξαιρετικά ταλαντούχα μικρά παιδιά, (που συνήθως τα ονομάζουμε «παιδιά θαύματα) μπορεί να περιλαμβάνουν το να παίζουν μια σουίτα του Bach για σόλο βιολί με τεχνική αρτιότητα αλλά και με το ανάλογο συναίσθημα, να μπορούν να τραγουδήσουν μια άρια από όπερα του Mozart αφού την ακούσουν μόνο μια φορά ή να παίζουν στο πιάνο ένα απλό μινουέτο που έχουν συνθέσει μόνα τους.
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από μουσικές ικανότητες και δυνατότητες που έχουν βρεθεί στον ανθρώπινο πληθυσμό και πολλοί τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι «συναντούν» τη μουσική , μέσω των αισθήσεων, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης κλπ. Αυτές οι ικανότητες μπορούν να φανερωθούν με διάφορους τρόπους μέσω του τραγουδιού, μέσω της ενασχόλησης με κάποιο μουσικό όργανο, μέσω της αναγνώρισης των μουσικών συμβόλων, της ακρόασης μουσικής ή μέσω του ρυθμού και της κίνησης.
Η μουσική έχει περιγραφεί ως η ελεγχόμενη κίνηση του ήχου σε συγκεκριμένο χρόνο και «η επιτυχία των τόνων και των συνδυασμών των τόνων τόσο καλά οργανωμένων, ώστε να δίνουν μια ευχάριστη εντύπωση στο αφτί και η εντύπωση αυτή να είναι κατανοητή μέσω της νοημοσύνης».
Οι συνθέτες για παράδειγμα δουλεύουν με τους τόνους, τους ρυθμούς και γενικότερα με μια αίσθηση της «φόρμας» και της κίνησης, όταν αποφασίζουν πόσες μελωδικές, ρυθμικές ή αρμονικές επαναλήψεις είναι κατάλληλες και πόση ποικιλία ή επεξεργασία χρειάζεται ώστε να επιτύχουν τις μουσικές ιδέες που έχουν στο μυαλό τους (Gardner). Αν και η τονικότητα και ο ρυθμός μπορούν να υπάρξουν ξεχωριστά τις περισσότερες φορές σαν μουσικά στοιχεία συνυπάρχουν.
Η μουσική νοημοσύνη περιλαμβάνει τη μουσική μνήμη, την ευαισθησία στους ήχους και την ανταπόκριση στις ακολουθίες των ήχων και των δομών τους. Επιπρόσθετα, οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν εμπλακεί στενά με τη μουσική αναγνωρίζουν τη σημασία των συναισθημάτων. Η μουσική μεταφέρει συναισθήματα ή τα επηρεάζει αιχμαλωτίζοντας τις μορφές αυτών των συναισθημάτων, μιμείται τον κόσμο γύρω μας και τα ανθρώπινα συναισθήματά μας.(Worth, 2000). Παρόλα αυτά τα συναισθήματα αυτά είναι περισσότερο αφηρημένα παρά άμεσα συνδεδεμένα με γεγονότα, αντικείμενα ή άτομα. Η μουσική που είναι ίσως η πιο αφηρημένη από όλες τις τέχνες, είναι όμοια με την αφηρημένη τέχνη στη ζωγραφική, κι έτσι δεν υπάρχει τρόπος να κατευθύνει τα συναισθήματα μας.
Κατά κάποιο τρόπο η κατανόηση της μουσικής είναι μια πιο καθαρή διαδικασία από ότι να κατανοήσουμε μια γλώσσα, γιατί η γλώσσα είναι πιο περίπλοκη με εξωτερικούς παράγοντες να την επηρεάζουν διαδικασία, ώστε να γίνει κατανοητό το περιεχόμενό της και να μπορέσει ο άνθρωπος να επικοινωνήσει μέσω αυτής. Με τη μουσική δε συμβαίνει αυτό. Αντιπροσωπεύει αυτό που είναι μέσα μας, πολύ εσωτερικό για να μπορέσει να ειπωθεί με λέξεις. Έχει την δυνατότητα όχι μόνο να φτάνει πέρα από τις λέξεις , αλλά να υπάρχει μόνο πέρα από τις λέξεις. (Worth, 2000).
Η μουσική έχει να κάνει «με την εμπειρία που μας κινητοποιεί , που φτάνει στο βαθύτερο κομμάτι του εσωτερικού μας κόσμου, αυτό το κομμάτι που το ανθρώπινο πνεύμα διαμένει. (Eisner, 2001).
