Η Δημοτική μουσική είναι ένα θέμα με το οποίο καλό είναι να ασχοληθούμε στο νηπιαγωγείο. Από την μικρή αυτή ηλικία είναι καλό τα παιδιά να γνωρίζουν την ελληνική μουσική παράδοση στα μέτρα βέβαια των δυνατοτήτων κατανόησης που διαθέτουν. Το αφτάκι τους είναι καλό να εκπαιδευτεί και σε αυτό το είδος μουσικής αν και μοιάζει να είναι γραμμένο στο dna μας καθώς τα παιδιά ανταποκρίνονται αμέσως και θερμά στο συγκεκριμένο θέμα. Ακόμη και το ρυθμό των δημοτικών τραγουδιών που μουσικολογικά θεωρείται πολλές φορές δύσκολος τον "πιάνουν" αμέσως και είναι ικανά να κινηθουν με μεγάλη ακρίβεια και σύμφωνα με το ρυθμό.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟ
Το Δημοτικό τραγούδι είναι η έκφραση του λαού για το λαό. Άνθρωποι καθημερινοί δημιουργούσαν αυτά τα τραγούδια τα οποία περνούσαν μέσα στο χρόνο από στόμα σε στόμα. Βγαλμένα από την ίδια τη ζωή και την καθημερινότητά των απλών ανθρώπων εκφράζει τον πόνο , τη χαρά, τις δυσκολίες, τα συναισθήματα και τις αξίες της εκάστοτε εποχής στην οποία δημιουργήθηκαν.
Ακουγόταν σε χαρές (γάμους και γλέντια) στη δουλειά (καθώς οι άνθρωποι δούλευαν στα χωράφια ή στις άλλες εργασίες τους) σε λύπες (τα γνωστά μοιρολόγια) και τις ώρες της ανάπαυσης, τους έδινε ρυθμό στην καθημερινότητα και κυρίως ένωνε τους Έλληνες σαν ένα αόρατο νήμα και τους κράτησε ενωμένους ακόμη και στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας.
Πολλοί είναι οι ξένοι λόγιοι που υμνούν την αξία του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού, τόσο από λογοτεχνικής άποψης όσο και από μουσικής. Πολλοί και οι Έλληνες λογοτέχνες και ποιητές που εμπνεύστηκαν από αυτό.
Στη δημοτική μουσική κυριαρχεί η απλότητα χωρίς όμως να στερείται σε τίποτα χάρης και ποικιλίας τόσο στο ρυθμό όσο και στα είδη της. Ιστορικά, κλέφτικα, ακριτικά, παραλογές, νυφιάτικα, παιδικά, της ξενιτιάς, γιορταστικά, μοιρολόγια, γνωμικά, εργατικά, περιγελαστικά, χρονογραφικά, της Σμύρνης και της Πόλης, νανουρίσματα, λαχνίσματα, ταχταρίσματα… Για κάθε έκφανση της ζωής του λαού υπήρχαν και τα ανάλογα τραγούδια που τον συντρόφευαν.
Επίσης, κάθε περιοχή του ελλαδικού χώρου -και όχι μόνο- ανέπτυξε τους δικούς της ρυθμούς και τους δικούς της χορούς ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και γνωρίσματα της. Άλλα τα τραγούδια της Μακεδονίας, άλλα τα τραγούδια του Μωριά, άλλα τα Ποντιακά , άλλα τα κρητικά… Κάθε περιοχή εκφράζεται με το δικό της μοναδικό τρόπο που επηρεάζεται από το γεωγραφικό χώρο στον οποίο ζει από τα ξεχωριστά ήθη και έθιμα που γνωρίζει και ακολουθεί από τις ξεχωριστές συνθήκες μέσα στις οποίες αναπτύσσεται και μεγαλώνει τα παιδιά της.
Επηρεασμένη από τη βυζαντινή μουσική (και πως θα μπορούσε να μην είναι) αποτελείται από πλήθος ρυθμών και μελωδικών γραμμών που ακόμη και σήμερα προκαλούν το ενδιαφέρον και το θαυμασμό των ξένων μουσικολόγων.
Κάποια από τα βασικά κοινά χαρακτηριστικά των δημοτικών τραγουδιών είναι:
η ανωνυμία του δημιουργού,
η άγνοια της ακριβούς τοποθεσίας δημιουργίας του (γνωρίζουμε π.χ ότι ένα τραγούδι είναι από την Πελοπόννησο αλλά όχι από ποιο μερος συγκεκριμένα)
ο ακριβής χρόνος δημιουργίας του,
η χρήση των τοπικών γλωσσικών ιδιωμάτων (έτσι όπως τα χρησιμοποιούσαν και την καθημερινότητα τους)
η απόδοση σε τραγούδι,
το χαρακτηριστικό μέτρο το οποίο χρησιμοποιείται ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος
