ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΗΝΔΡΙΝΟΥ
Λίγα λόγια για μένα
Ονομάζομαι Ευαγγελία Μηνδρινού. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, κατάγομαι από Σαντορίνη και Λειψούς (Δωδεκάνησα), και κατοικώ μόνιμα στη Θεσσαλονίκη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Τέλειωσα τη Σχολή Νηπιαγωγών Θεσσαλονίκης το 1987, το Πάντειο Πανεπιστήμιο το 1992, έκανα εξομοίωση και διδασκαλείο και για κάμποσα χρόνια εργάστηκα στην ιδιωτική εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια δουλεύω σε νηπιαγωγείο της Πολίχνης.
Έχω δυο υπέροχα παλικάρια 25 και 23 ετών κι έναν θαυμάσιο άντρα, που αγαπάει την αγάπη μου για τη δουλειά μου!!!
Σε καλωσορίζουμε στο kindykids.gr! Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα!
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα του νηπιαγωγού;
Τα παιδιά είναι η μεγάλη μου αγάπη! Από μικρή έφτιαχνα αυτοσχέδια κουκλοθέατρα, παραμύθια και έκανα παρέα με μικρότερα παιδιά που τους έκανα τη δασκάλα. Όταν όμως ήρθε η ώρα να διαλέξω, καθοριστική ήταν η επίσκεψή μου στην τάξη μιας γνωστής μου νηπιαγωγού. Τότε κατάλαβα πως η τάξη είναι ο φυσικός μου χώρος. Και δεν το μετάνιωσα ποτέ!!!
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά μας;
Αγαπάω τη λατρεία με την οποία σε κοιτάνε τα παιδιά όταν τους μιλάς, το τεράστιο βλέμμα τους όταν τους λες κάτι που τα ενδιαφέρει, το γέλιο τους, τον ενθουσιασμό τους και τον τρόπο που τον δείχνουν, τις αγκαλιές τους, τα σχόλιά τους για την εμφάνισή μου.
Αγαπάω την ένταση με την οποία ζω μέσα από τα παιδιά τις γιορτές όλου του χρόνου, τον τρόπο που με κάνουν να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, τον τρόπο που με παρασέρνουν με την αθωότητα της σοφίας τους.
Τι αγαπάω λιγότερο; Όσα από τη δουλειά μας δεν έχουν να κάνουν με τα ίδια τα παιδιά αλλά με γραφειοκρατικές, ανούσιες διαδικασίες
Πόσο σε έχει βοηθήσει το διαδίκτυο στη δουλειά σου στην τάξη;
Ο τρόπος δουλειάς μου, έχει αλλάξει εντελώς από τότε που «δικτυώθηκα». Πολλές ιδέες, πολλές εικόνες, εύκολη πρόσβαση. Είναι σαν να έχεις πάντα, τη λύση στο τσεπάκι σου!
Θέλεις να μας περιγράψεις ένα αστείο περιστατικό από την τάξη σου;
Τα αστεία περιστατικά της τάξης είναι κάτι που τα ζεις. Δύσκολα μπορείς να τα περιγράψεις σε κάποιον που δεν είναι μπροστά. Είναι το περιβάλλον που τα ντύνει έτσι ώστε να γίνονται αστεία.
Πάντως κάποια χρονιά στη συζήτησή μας για τους ήρωες του ’21 άρχιζα να εξηγώ στα παιδιά ότι αυτοί έζησαν πολλά χρόνια πριν: «Δεν είχαν γεννηθεί τότε ούτε οι γονείς σας, ούτε οι παππούδες σας… και με διακόπτει ένα παιδί και ρωτάει: Εσύ κυρία;
Και τώρα που το θυμήθηκα κάποιο θέμα με την ηλικία μου θα το έχουν γιατί όταν κάποια χρονιά στις Απόκριες φόρεσα μια περούκα με μακριά, μαύρα μαλλιά μου λέει ένα κοριτσάκι: Κυρία, τώρα μοιάζεις σαν νέα!!! Ο παππούς ενός άλλου παιδιού προσπάθησε να το σώσει: Μοιάζει και είναι! Σώνεται; Δεν σώνεται….
Τι έχεις κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλες συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο;