Λίγα λόγια για μένα
Λέγομαι Τάλλου Ντίνα και εργάζομαι σαν νηπιαγωγός σε δημόσιο Νηπιαγωγείο, στο 7ο Ιωαννίνων. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας και τέλειωσα το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών Ιωαννίνων το 1991. Από το 1998 έχω δουλέψει σαν νηπιαγωγός σε πολλά μέρη της Ελλάδας, με πιο μακρινό, την πανέμορφη Κω, όταν πρωτοδιορίστηκα. Τα τελευταία 5 χρόνια ζω και εργάζομαι στα Γιάννενα, που πραγματικά τα λατρεύω. Είμαι παντρεμένη κι έχω δύο υπέροχες κόρες, τη Δανάη και τη Μυρτώ, φοιτήτριες τώρα πια.
Οι μεγάλες μου αγάπες εκτός από την οικογένειά μου και τη δουλειά μου, είναι ο χορός και τα ταξίδια. Μου αρέσει επίσης πολύ να γνωρίζω καινούρια άτομα κι αυτό το τελευταίο το ικανοποιώ με κάποιον τρόπο και μέσα από το facebook και τον “παιδικό πλανήτη” του...
Σε καλωσορίζουμε στο kindykids.gr! Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα!
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα του νηπιαγωγού;
Ήμουν από πολύ νωρίς αποφασισμένη να ασχοληθώ με τα παιδιά...Απλά δεν ήξερα με ποια ακριβώς ηλικία. Όταν λοιπόν χρειάστηκε να δηλώσω σχολή στο μηχανογραφικό και το σκέφτηκα σοβαρά, δήλωσα μία μόνο σχολή, αυτή που πραγματικά ήθελα: Παιδαγωγικό Νηπιαγωγών Ιωαννίνων.
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά μας;
Λατρεύω τα γεμάτα αγάπη και θαυμασμό βλέμματα των μικρών μου, την ανανέωση και ζωντάνια που μου χαρίζουν και το δωρεάν “ελιξήριο νεότητας” που κερδίζω καθημερινά. Όσον αφορά το πρακτικό κομμάτι, μου αρέσει η δυνατότητα που έχω, να μπορώ να δουλεύω ένα θέμα ανάλογα με τη διάθεση και τις ιδιαιτερότητες της τάξης μου κάθε φορά, να μπορώ να ασχοληθώ με κάποια προγράμματα όσο διάστημα μας προσελκύουν το ενδιαφέρον, οπότε έχουν και ουσία για τα παιδιά, νόημα και αποτέλεσμα...
Με εκνευρίζει αφάνταστα η άπειρη γραφική δουλειά που έχουμε σαν προϊστάμενοι σχολείου, γιατί είναι δύσκολο να κάνεις δύο πράγματα ταυτόχρονα και να τα κάνεις εξίσου καλά. Πολλές φορές αισθάνομαι τύψεις γιατί νιώθω ότι δε δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου στην τάξη...Κι όταν το κάνω, αισθάνομαι τύψεις απέναντι στην οικογένειά μου για τα άπειρα απογεύματα που ασχολούμαι με τη δουλειά κι όχι μαζί τους.
Πλέον αδιαφορώ για τη γνωστή άποψη πολλών γύρω μου ότι το Νηπιαγωγείο, είναι χώρος παιδοφύλαξης και μόνο, γιατί είναι στο χέρι μας να αποδείξουμε το αντίθετο...
Και φυσικά με ενοχλεί πολύ, ο ελάχιστος πραγματικά μισθός που παίρνουμε πια σαν εκπαιδευτικοί.
Πως ονομάζεται το blog σου και πόσο καιρό το έχεις;
Ονομάζεται “Τα νήπια ταξιδεύουν” και το ξεκίνησα το Σεπτέμβρη του 2013.
www.tanipiataxidevoun.blogspot.com
Γιατί αποφάσισες να φτιάξεις το δικό σου blog;
Η ιδέα μου δημιουργήθηκε μέσα από τη συζήτηση με μια μητέρα μαθητή μου, που μου είπε ότι θα ήθελε να είναι αόρατη για να μπαίνει στην τάξη και να βλέπει τι κάνουν τα παιδιά της στο σχολείο. Και τότε θυμήθηκα ότι κι εγώ είχα την ίδια επιθυμία όταν πρωτοπήγαν τα παιδιά μου στο Νηπιαγωγείο. Σκέφτηκα λοιπόν ότι όλοι οι γονείς θα χαίρονται να βλέπουν τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Ένας ακόμη λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήθελα να αλλάξω την άποψη που επικρατεί για τη δουλειά που γίνεται στο Νηπιαγωγείο και το κατά πόσο “όλη μέρα παίζουμε και τραγουδάμε”. Ούτε ένας φάκελος γεμάτος από φύλλα εργασίας αντιπροσωπεύει τη δική μου δουλειά... Επίσης ήθελα να βρω έναν τρόπο επικοινωνίας με συναδέλφους και ομολογώ ότι δεν περίμενα τόσο θερμή υποδοχή....
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζεις τη δουλειά στο σχολείο και τη διατήρηση ενός προσωπικού blog που θέλει συνεχή ενημέρωση και επιπλέον δουλειά καθημερινά;
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο, σαν αρχάρια που ήμουν στο όλο θέμα, γιατί για κάθε ανάρτηση χρειαζόμουν σχεδόν ένα απόγευμα!!! Τώρα πια έχω βρει τις ισορροπίες μου και προσπαθώ να κάνω αναρτήσεις το βράδυ που είναι νεκρή ώρα για μένα. Εξάλλου έχω και έλεγχο από τα μικρά μου κάθε μέρα για το τι ανέβασα, τι όχι και γιατί δεν έκανα ανάρτηση!!! Οπότε είναι αδύνατον να κάνω πίσω.
Τι έχεις κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλες συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο;
