ΑΠΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

Δεν είναι λίγες οι φορές που θέλουμε τα παιδιά μας στην τάξη να μας ακούσουν κι εκείνα απλά... μας αγνοούν. Ειτε γιατί θέλουν να παίξουν λίγο παραπάνω, είτε γιατί έχουν αλλού το μυαλό τους, είτε γιατί απλά δεν μας δίνουν σημασία... Αντί να εκνευριστούμε μπορούμε να χρησιμοποιησουμε κάποιους απλούς τρόπους για να τραβήξουμε την προσοχή τους χωρίς φωνές και εκνευρισμό.

Όταν θέλουμε τα παιδιά να καθίσουν στην Παρεούλα μπορούμε:

Να καθορίσουμε ένα συγκεκριμένο ρυθμικό μοτίβο στο ταμπουρίνο, που όποτε το χτυπάμε τα παιδιά θα γνωρίζουν πως πρέπει να μαζέψουν ότι κάνουν και να καθίσουν στην Παρεούλα.

Να αναβοσβήσουμε 3 φορές τα φώτα.

Να χτυπήσουμε τις μαράκες ή κάποιο άλλο μουσικό όργανο.

Να κάνουμε ένα "τρενάκι" και να βάζουμε πίσω μας κάθε φορά και από ένα παιδί μέχρι να τα πάρουμε όλα και να κατευθυνθούμε όλοι μαζί στην Παρεούλα για να καθίσουμε.

 

Όταν είμαστε στην Παρεούλα και θέλουμε να σταματήσουν τα παιδιά να μιλάνε μεταξύ τους:

Να φτιάξουμε μια πινακίδα με το σήμα stop και να τη σηκώνουμε ώστε να τη βλέπουν και να ξέρουν ότι σταματάνε να μιλάνε όπως τα αυτοκίνητα σταματάνε μπροστά στο σήμα αυτό.

Να χτηπήσουμε στο ταμπουρίνο ένα διαφορετικό ρυθμικό μοτίβο που θα σημαίνει "σταματάω να μιλώ" (τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα στα ρυθμικά ηχητικά σήματα και ξεχωρίζουν με ευκολία τα διαφορετικά ρυθμικά μοτίβα, το μυστικό είναι επανάληψη, επανάληψη, επανάληψη)

Να παίξουμε με τα παιδιά ένα παιχνίδι ζητώντας τους να κάνουν διάφορα πράγματα αλλά με το στόμα κλειστό όπως: "χέρια πάνω", "χερια κάτω", "χέρια στο κεφάλι", "χέρια στην κοιλιά"κλπ και καταλήγουμε στο "χέρια στα γόνατα" όου τα παιδιά έχουν ηρεμήσει και μπορούμε να ξεκινήσουμε τη δραστηριότητα μας.

Να χρησιμοποιήσουμε την κούκλα της τάξης. Να ζητήσει αυτή από τα παιδιά να ησυχάσουν και να εισάγει το θέμα.

Να "ρίξουμε" στα παιδιά μια αόρατη σκόνη, τη νεραϊδόσκονη που κάνει με μαγικό τρόπο όλα τα στοματάκια να κλείνουν.

Να πούμε στα παιδιά πως κάθε φορά που κάθονται ήσυχα έρχεται και κάθεται στον ώμο τους μια μικρή νεράιδα (σαν την τίνγκερμπελ) που είναι όμως αόρατη, όταν κουνιούνται ή μιλάνε η νεραϊδούλα τους τρομάζει και φεύγει μακριά... Μπορούμε να περιγράψουμε τη νεράιδα  ή να ζητήσουμε από κάθε παιδί να μας πει πως τη φαντάζεται και ακόμη να τους βάλουμε να τη ζωγραφίσουν.

Την ώρα του φαγητού για να μιλάνε σε ήπιους τόνους και να τρώνε ήρεμα:

Να βάζουμε αργά μουσικά κομμάτια.

Να τους διαβάζουμε ένα παραμύθι.

Να βάζουμε να ακούνε παραμύθια στο cdplayer.

Πως να φευγουν με σειρά από την Παρεούλα στα τραπεζάκια για αλλαγή δραστηριότητας:

Να λέμε το όνομα του κάθε παιδιού και να του ζητάμε να φεύγει παριστάνοντας κάποιο ζώο (π.χ σαν γατούλα, σαν λύκος, σαν λιοντάρι κλπ)

Να τους ζητάμε να φεύγουν σε ομάδες ανάλογα με κάποια χαρακτηριστικά τους ή με τα ρούχα που φοράνε π.χ "Να καθίσουν στα τραπεζάκια τα παιδιά που φοράνε κόκκινο μπλουζάκι" ή "Να καθίσουν στα τραπεζάκια τα παιδιά που έχουν ξανθά μαλλια" κλπ

Έχουμε μια μικρή μπαλίτσα και τη ρίχνουμε κάθε φορά στο παιδί που είναι να καθίσει σε τραπεζάκι μας την πετάει πίσω και μετά πηγαίνει και κάθεται.

Να μοιράζουμε εισητήρια "αναχώρησης" (χρωματιστές καρτέλες από χαρτόνι) κάθε παιδί που παίρνει το εισητήριό του μπορεί να αναχωρεί από την Παρεούλα και να κάθεται στα τραπεζάκια.

 

Με αυτούς τους τρόπους τα παιδιά συνήθως προσαρμόζονται γρήγορα σε αυτό που θέλουμε να κάνουν και δε χρειάζεται να υψώσουμε τη φωνή μας, ούτε να προκληθεί εκνευρισμός ή χάος μέσα στην τάξη.

Καλή επιτυχία!!