ΘΕΡΙΝΗ ΩΡΑ
Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για χρησιμοποίηση της θερινής ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο (Benjamin Franklin) σε ένα γράμμα του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα. Σε αυτό το γράμμα δεν υπάρχει αναφορά για αλλαγή της ώρας αλλά πρόταση να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα! Η πρώτη φορά που προτάθηκε το ζήτημα σοβαρά ήταν από τον Γουίλιαμ Γουίλετ (William Willett) στο άρθρο του «Waste of Daylight» που δημοσιοποιήθηκε το 1907 αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση. Η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η ιδέα ήταν από την γερμανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από 30 Απριλίου ως 1η Οκτωβρίου του 1916. Λίγο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε εφαρμόζοντας την θερινή ώρα από 21 Μαΐου ως 1η Οκτωβρίου 1916. Αργότερα, στις 19 Μαρτίου του 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας για όλο τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.
Στη δεκαετία όμως του 1970, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης τότε και της Ελλάδας με έναρξη το 1975.
Η αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να τηρήσουν με νόμο, γίνεται, πλέον, την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς και τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους πάλι στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς. Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο.
Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν, σε σύγκριση, μικρή. Η Ρωσία αν και όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθεί τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλάζει στις 2 π.μ. τοπική ώρα (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβρη). Η Τουρκία ακολουθεί τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής.
(πηγή wikipedia)
Αρχικά ήταν πρόταση του Βενιαμίν Φραγκλίνου το 1784 η ιδέα της θερινής ώρας , για να γίνεται καλύτερη χρήση του φωτός της ημέρας. Υποστήριζε ότι θα ήταν τεράστια οικονομία ενέργειας και επειδή τότε οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν λάμπες λαδιού και κεριά για να φωτίζουν τα σπίτια τους το βράδυ, πρότεινε αυτό το μέτρο, ώστε να γίνεται οικονομία σε όλα τα μέσα φωτισμού. Η ιδέα της εξοικονόμησης ενέργειας ισχύει φυσικά ακόμη και σήμερα και μάλιστα ίσως περισσότερο από την εποχή του Φραγκλίνου. Κάθε χρόνο με την αλλαγή της ώρας σε θερινή εξοικονομούμε μεγάλα ποσοστά ενέργειας εκμεταλλευόμενοι το ηλιακό φως. Βάζοντας τα ρολόγια μας μπροστά κατά μια ώρα τη διάρκεια της καλοκαιρίας, ο ήλιος ανατέλλει αργότερα και δύει αργότερα, παρατείνοντας το φως πιο αργά μέσα στην ημέρα μας και δίνοντας μας περισσότερη ώρα για να τελειώσουμε τις δουλειές μας.
Μερικά από τα πλεονεκτήματα της θερινής ώρας είναι:
- περισσότερη ώρα για να δουλεύουν οι μεγάλοι
- περισσότερη ώρα για παιχνίδι για τα παιδιά
- εξοικοικονόμηση ενέργειας στις μεγαλουπόλεις
- ακόμη και μείωση της εγκληματικότητας καθώς το φως της μέρας κρατάει περισσότερο
Η θερινή ώρα δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτή, ούτε εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες της γης. Στις Η.Π.Α 47 πολιτείες εφαρμόζουν τη θερινή ώρα και συνολικά 70 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο.
