ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Written by Μάρλεν Κεφαλίδου. Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ - ΔΙΑΦΟΡΑ

Ανάσταση

Στέλιος Σπεράντσας

Η Ανάσταση. Και γέμισε χαρά,
λουλούδισε η ψυχή μου σαν το κρίνο.
Κι ανοίγω της λαχτάρας τα φτερά,
ψηλά μες στης αυγής τα φωτερά
γαλάζιο ένα αστροφώς κι εγώ να γίνω.
Ανάσταση. Τα σήμαντρα χτυπούν.
Κι όλα τα δένδρα ανθίζουν πέρα ως πέρα.
Στον κόσμο αυτό ας μάθουν ν᾿ αγαπούν
όσοι το μίσος έσπειραν κι ας πουν
"Χριστός Ανέστη ετούτη την ημέρα".

Η Λαμπρή

Στέλιος Σπεράντσας

Νάτην η λαμπρή με τα λουλούδια.
κόψετε παιδιά την πασχαλιά
κι όλα με χαρές και με τραγούδια
τρέξετε ν᾿ αλλάξωμε φιλιά.
Σήμαντρα γλυκά βαρούν ακόμα
και μοσχοβολούν οι εκκλησιές,
μόσχος τα φιλιά στο κάθε στόμα,
τα φιλιά της άνοιξης δροσιές.
Πάμε να στρωθούμε στο χορτάρι
και τ᾿ αρνί μας ψήνεται σιγά.
Και με της Ανάστασης τη χάρη
φέρτε να τσουγκρίσουμε τ᾿ αυγά.

Επιτάφιος

Στέλιος Σπεράντσας

Νύχτα μυρωμένη
Μ' Απριλιού δροσούλα.
Το φτωχό εκκλησάκι
Λάμπει στην κορφούλα.

Μέσα ο Επιτάφιος
Του Χριστού και πλάι
ο παππάς σκυμμένος
ψαλμωδίες σκορπάει.

Λουλουδιών ολούθε
Μυρωδιά χυμένη.
Κι η μικρή καμπάνα
Θλιβερά σημαίνει.

Ήσυχος ο κάμπος
Κι όλη γύρω η φύση
Καρτεράει το ξύδι
Λες να προσκυνήσει.

Μα το θείο το ξύδι
Να, προβαίνει τώρα.
Από τα κεράκια
Λάμπει η κατηφόρα.

Και γλυκιές παιδούλες
Ψέλνουνε τριγύρα:
«Έρραναν τον τάφο
Μυροφόρες μύρα».

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Στέλιος Σπεράντσας

Ορχήστρα εστήσανε γλυκές

καμπάνες μακρινές.

Θεού χαρά τέτοια γιορτή.

Μα κι όπως θέλεις πες τη.

Τις πασχαλιές φορέσετε

Φραγές μου ταπεινές.

Άσπρη η ψυχή μου σαν και σας

Με το «Χριστός Ανέστη»!

Τα κεράκια της Λαμπρής

Στέλιος Σπεράντσας

Το εκκλησάκι λάμπει απόψε σαν κρυστάλλι.
«Δεύτε λάβετε...» με γλύκα σιγοψάλλει.
Κι ο παππάς, που τ΄ άσπρο ράσο του φορεί,
κι όλοι πάνε για ν΄ ανάψουν το κερί.

Τι χαρμόσυνα η καμπάνα που σημαίνει,
τι χαρά που έχει κι ο κόσμος ο πιστός!
Πώς ευώδιασαν οι κήποι οι ανθισμένοι
τώρα, τώρα, που αναστήθηκε ο Χριστός!

Στο σπιτάκι μας γυρίζω σε λιγάκι
και στο δρόμο μου σκορπάω φεγγοβολιά.
Το καντήλι μας ανάβω και το τζάκι
κι αγκαλιάζω τους δικούς μου με φιλιά.

Στο τραπέζι η μαγειρίτσα μας αχνίζει.
Γύρω ελάτε με χαρά σας προσκαλώ.
Κόψε εφτάζυμο, πατέρα, που μυρίζει
κι ας τσουγκρίσουμε τ΄ αυγά για το καλό.

Η βδομάδα των Παθών (παραδοσιακο κεφαλλονικτικο)

Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μέρα.

Μεγάλη Τρίτη, μεγάλη κρίση.

Μεγάλη Τετάρτη, μεγάλο σκοτάδι.

Μεγάλη Πέφτη, δάκρυο πέφτει.

Μεγάλη Παρασκευή, θλίψη πολλή.

Μεγάλο Σαββάτο, χαρές γιομάτο.

Μεγάλη Λαμπρή, αβγό κι αρνί.

Τσουγκρίσματα

Με ένα αυγό σαν του σπουργίτη

κι είπα νικητής θα βγω

τσακ μου τσάκισες τη μύτη.

Μα, σα γύρισες τ αυγό, τσακ, σε τσάκισα κι εγώ

Και Χριστός Ανέστη όλοι με φιλιά πολλλά φιλιά

ψάλλαμε στο περιβόλι,

οπου ανθούσε η πασχαλιά

Αναστάσιμο

Αι-Γιώργη καβαλάρη,
Σίμωσε στα πεζούλια
Να πάρεις στα καπούλια
Το φίλο σου Χριστό.
Πάρτ' το το παλικάρι
Γιατ' είναι πληγωμένο
Πολύ εξαντλημένο
Απ' το βαρύ σταυρό.

Την νύχτα αναστήθει.
Τρέχει η πλευρά Του αίμα.
Θα ιδείς δεν είναι ψέμα
Ρώτα και το Θωμά.
Μόνος Του εξεντύθει
το νεκροσάβανό Του
και πάει στο φτωχικό Του
στη μάνα Παναγιά.

Και ποια μητέρα άλλη
Έχει τη χάρη Της,
Να βλέπει αναστημένο
Το παλικάρι της;

Στο γυρισμό, αφέντη,
Μ΄ αυγά κι αρνί
Σας καρτερούν στ΄ αλώνια
οι χριστιανοί!

Φιλιώς Νικολούδη

Στο λαγό με τα μεγάλα αυτιά,

του αρέσει η σκανταλιά.

Κι όλο χώνεται στα σπίτια για να κάνει τη ζημιά.

Έσπασε όλα τα αυγά

που ήταν κόκκινα βαμμένα.

Την υπόλοιπη μπογιά έβαλε σε μία πενα

Έφαγε όλα τα κουλούρια

γύρισε όλα τα καλάθια

κι έβαλε στην κατσαρόλα μέσα στο φαί αγκάθια.