ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ

Written by Μάρλεν Κεφαλίδου. Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ - ΔΙΑΦΟΡΑ

Τα πρωτοβρόχια

Με τα πρωτοβρόχια θα θρουν τα μηνύματα
του χειμώνα: το ποτάμι θα θολώσει,
θα τριζοβολούν ξερά τα πλατανόφυλλα
θα κρυώσει ἡ νύχτα και θα μεγαλώσει.

Θα δροσοσταλάζουν κόκκινα τα κούμαρα,
κυκλαμιὲς θ᾿ ανθούν στο χώμα ταίρια ταίρια,
θα καπνίζουν σφαλιστά τα χωριατόσπιτα
και θ᾿ αρχίσουν τα σπιτιάτικα νυχτέρια.

Θα σωπάσει ὁ τζίτζικας κι ἑτοιμοτάξιδα
γι᾿ άλλων τόπων άνοιξη, μακριό απ τα χιόνια
βράδυ βράδυ ὡς τα μεσούρανα θα χύνονται
μαύροι φτερωτοί σταυροί τα χελιδόνια.

Ω χαρά μας! το χειμώνα θα προσμένομε,
δίχως πάγους και χιονιές να φοβηθούμε:
τη ζωή μας το στερνό ταξίδι ἐκάναμε
και την άνοιξη άλλων τόπων δεν ποθούμε.

Η βροχή

Η βροχή, τίκι τίκι στάζει
και ποτίζει τα φυτά
μια δυναμώνει
και έπειτα ησυχάζει
και το τζάμι μου χτυπά

Η βροχή, τίκι τίκι στάζει
την ομπρέλα μου κρατώ
πέσε βροχούλα
τώρα δε με νοιάζει
με χαρά θα δροσιστώ!

Ψιχαλίζει

Ψιχαλίζει, ψιχαλίζει
στη μικρή μας την αυλή…
Το φθινόπωρο αρχίζει,
τ’ αγαπώ πολύ, πολύ.

Το ‘χω μέσα στην καρδιά μου
και πετάω απ’ τη χαρά
να μαζεύω στην ποδιά μου
φύλλα κίτρινα, ξερά.

Ψιχαλίζει, ψιχαλίζει
στο δρομάκι το στενό
κι ένα σύννεφο μαυρίζει
κει ψηλά στον ουρανό.

Και στον τσίγκο μας απάνω
έγινε καλή αρχή!
Ήρθε να μας παίξει πιάνο
αχ, η δεσποινίς βροχή!

Ψιχαλίζει, ψιχαλίζει.
Ένα σπουργιτάκι εδώ
μες στην μπόρα τουρτουρίζει
δεν προφταίνω να το δω.

Ψιλή βροχούλα

Ψιλή βροχούλα έπιασε ,

κρύφτηκαν τα πουλάκια