Η ΑΛΚΥΟΝΑ
H αλκυόνα το πουλί ζούσε πρώτα στα δάση και στις λαγκαδιές, αλλά την κυνηγούσαν τόσο πολύ οι άνθρωποι που αποφάσισε να φύγει από κει. Διάλεξε λοιπόν από τα πιο ερημικά μέρη για να στήσει τη φωλιά της, αλλά πουθενά δεν έβρισκε την ησυχία της γιατί πάντα κάποτε κάποιος άνθρωπος θα περνούσε από εκείνο το σημείο και θα της χαλούσε τη φωλιά, για να πάρει τα πουλάκια της. Είδε κι απόειδε η καημένη η αλκυόνα και έφυγε και από κει.
Καθώς πετούσε ψάχνοντας να βρει ένα ήσυχό και ερημικό μέρος για να χτίσει τη φωλιά της, έφτασε σε ένα μακρόστενο ακρωτήρι, που προχωρούσε βαθιά στη θάλασσα. Το ακρωτήρι ήταν ένας βράχος, που δεν είχε ούτε πρασινάδα πάνω του κι η αλκυόνα σκέφτηκε πως ποτέ δε έφταναν οι άνθρωποι σε εκείνο το μέρος.
Έφτασε λοιπόν πετώντας ως τη μύτη του ακρωτηρίου κι εκεί είδε ένα ψηλό λιθάρι, που ορθώνονταν άκρη – άκρη στη θάλασσα. «Εδώ θα είμαι ασφαλής από τους ανθρώπους» σκέφτηκε η αλκυόνα.
Πέταξε λοιπόν στο δάσος, μάζεψε φρύγανα κι έστησε στην κορφή του λιθαριού τη φωλιά της. Εκεί γέννησε τα αβγά της και κάθισε να τα κλωσήσει. Όταν έσπασαν τα αβγά και φάνηκαν τα κεφαλάκια των μικρών πουλιών η αλκυόνα τρελάθηκε από τη χαρά της.
Όλο πετούσε στο δάσος για να βρει σκουληκάκια και μύγες για να ταΐσει τα μικρά της κι εκείνα όλο περίμεναν ανυπόμονα τη μαμά τους γιατί ήταν πάντα πολύ πεινασμένα και αχόρταγα. Αλλά η μάνα αλκυόνα ποτέ δεν κουραζόταν να πετάει για να τους βρει τροφή γιατί χαιρότανε που τα πουλάκια της μεγαλώνανε ήσυχα- ήσυχα, χωρίς κανένα φόβο να τα αρπάξουν οι άνθρωποι.
Μια μέρα, όμως που έλειπε στο δάσος για να φέρει φαγητό στα πουλάκια της φύσηξε δυνατός άνεμος, η θάλασσα φουρτούνιασε και σηκώθηκαν κύματα πελώρια, που σκέπασαν το λιθάρι και παρέσυραν τη φωλιά με τα πουλάκια μέσα. Όταν γύρισε η αλκυόνα και είδε την καταστροφή κάθισε σε μιαν άκρη αι κελάηδησε πικρά. Δυστυχία μου… έλεγε. Έφυγα από τη στεριά που όλοι με κυνηγούσαν και ήρθα στη θάλασσα να βρω καταφύγιο αλλά και αυτή μου στάθηκε άπιστη.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Καμιά φορά το κακαό έρχεται από εκεί που δεν το περιμένουμε.
Σχετικό με:
ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, ΠΟΥΛΙΑ