ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΚΛΕΒΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ
Κάποτε ένα παιδί μικρό έκλεψε από το σχολείο την πλάκα ενός άλλου παιδιού και το μεσημέρι όταν γύρισε στο σπίτι την έδειξε στη μητέρα του.
-Που τη βρήκες; το ρώτησε εκείνη.
- Στο σχολείο μου, αποκρίθηκε το παιδί.
- Σε ποιο μέρος στο σχολείο σου; Ρώτησε η μητέρα.
- Την είχε αφήσει ένα άλλο παιδί κι εγώ του την πήρα χωρίς να με καταλάβει.
- Μπράβο! είπε η μητέρα ενθουσιασμένη. Φαίνεσαι έξυπνος…
Γιατί πίστευε ότι ήταν εξυπνάδα που το παιδί της πήρε την ξένη πλάκα χωρίς να το καταλάβει ο συμμαθητής του.
Ύστερα από λίγο καιρό της πήγε στο σπίτι ένα πανωφόρι παιδικό.
-Που το βρήκες; το ρώτησε η μητέρα.
- Στο σχολείο μου, αποκρίθηκε το παιδί.
- Σε κατάλαβαν ότι το πήρες;
-Όχι, το ‘κρυψα κάτω από το δικό μου κι έκανα πως έψαχνα κι εγώ με τα άλλα παιδιά.
- Μπράβο! είπε η μητέρα ενθουσιασμένη. Φαίνεσαι έξυπνος…
Γιατί πίστευε πως ήταν εξυπνάδα που το παιδί της πήρε το ξένο πανωφόρι χωρίς να το καταλάβουν , το έκρυψε κάτω από το δικό του κι έπειτα έκανε πως έψαχνε να το βρει με τα άλλα παιδιά .
«Το παιδί μου είναι πολύ έξυπνο και θα προκόψει σε αυτή τη ζωή!» έλεγε μέσα της. Κι όσο το παιδί της κουβαλούσε διάφορα πράγματα στο σπίτι τόσο πιο ενθουσιασμένη γινόταν η μητέρα του με όλα τα κλεμμένα αντικείμενα και με το γιο της.
Το παιδί μεγάλωσε κι έγινε άντρας κι είχε γίνει ο πιο επιδέξιος κλέφτης της πολιτείας. Κάποτε όμως τον έπιασαν και αφού τον δίκασαν τον καταδίκασαν σε θάνατο. Την ώρα που τον πήγαιναν δεμένο στον τόπο που ο δήμιος θα του έκοβε το κεφάλι, η μητέρα του έτρεχε από πίσω του και τσίριζε και έκλαιγε.
-Γιε μου που σε πάνε; Γιε μου , που σε πάνε ,φώναζε απελπισμένα.
Τότε ο κατάδικος σταμάτησε και παρακάλεσε να τον αφήσουν να πει κάτι τελευταίο στην μητέρα του. Εκείνοι δέχτηκαν κα τότε ο κατάδικος έσκυψε και έκοψε το αφτί της μητέρας του.
-Δεν ντρέπεσαι, καταραμένο παιδί! Φώναξε εκείνη Δε σου φτάνουν όλα τα εγκλήματα που έκανες, τώρα επιτίθεσαι και στη μητέρα σου!
-Εσύ φταις για το κατάντημά μου! Αν με είχες μαλώσει τότε που σου έφερα εκείνη την πρώτη πλάκα που έκλεψα από το σχολείο σήμερα δε θα μου έπαιρναν το κεφάλι…
Και συνέχισε το δρόμο του για την τιμωρία του.
ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Να σταματάμε το κακό από νωρίς.
Σχετικό με:
ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ,ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ,ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
