ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΠΑΡΛΑ
Λίγα λόγια για μένα
Ονομάζομαι Μπάρλα Ντιάνα (Κωνσταντίνα κατά το επισημότερο), και είμαι Νηπιαγωγός στο 5ο Νηπιαγωγείο Τρίπολης. Σπούδασα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών. Εργάστηκα ως αναπληρώτρια σε σχολεία της Αρκαδίας και διορίστηκα το 1999. Αγαπώ το επάγγελμά μου και προσπαθώ να εξελίσσομαι σ’ αυτό ακολουθώντας την εξέλιξη της παιδαγωγικής.
Παράλληλα φροντίζω την οικογένειά μου που σίγουρα είναι ό,τι καλύτερο έχω καταφέρει στη ζωή μου. Είμαι περήφανη για τα τέσσερα παιδιά μου, τα οποία λατρεύω.
Σε καλωσορίζουμε στο kindykids.gr! Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα!
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα του νηπιαγωγού;
Οι αναμνήσεις μου ως μαθήτρια Νηπιαγωγείου είναι λιγοστές αλλά πολύ έντονες και σίγουρα συνέβαλαν στο να αγαπήσω αυτή τη δουλειά. Μεγαλώνοντας η αγάπη μου για τα μικρά παιδιά ήταν μεγάλη και παρότι στόχευα στην Αγγλική Φιλολογία η μοίρα ήθελε να υπηρετήσω την ηλικία που είναι η σημαντικότερη για τον άνθρωπο.
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά μας;
Αγαπώ το ότι εργάζομαι σε ένα ευχάριστο περιβάλλον και συναναστρέφομαι με αγνούς, χαρούμενους ανθρώπους. Αγαπώ το ότι δεν περιορίζομαι από «ύλη» και «βιβλίο». Αγαπώ το ότι παιδιά με εκπλήσσουν καθημερινά οδηγώντας με στα δικά τους μονοπάτια σκέψης και δημιουργίας.Αγαπώ το ότι τα παιδιά αυτά μου φτιάχνουν τη διάθεση με μια αγκαλιά ή με ένα ανορθόγραφο «Κυρία σε αγαπώ» που θα γράψουν στη ζωγραφιά που θα μου χαρίσουν. Είναι πολλά αυτά που αγαπώ στη δουλειά μου.
Μου δυσκολεύει τη ζωή η γραφειοκρατία και η ανούσια ενασχόληση με τα «τυπικά», «τα υπηρεσιακά» που πολλές φορές μας αποπροσανατολίζουν από το στόχο μας, τις ψυχές των νηπίων.
Πως ονομάζεται το blog σου και πόσο καιρό το έχεις;
Το blog μου ονομάζεται «Μπάρλα Ντιάνα» και το δημιούργησα στο πλαίσιο της Επιμόρφωσης Β’ Επιπέδου Τ.Π.Ε. το 2010, όμως το ενεργοποίησα τον Οκτώβριο του 2012, και το ενημερώνω συστηματικά.
Γιατί αποφάσισες να φτιάξεις το δικό σου blog;
Σκοπός μου ήταν να ενημερωθούν οι γονείς για όλα όσα κάνουμε καθημερινά με τα παιδιά τους. Συνήθως η απάντηση που δίνουν τα νήπια όταν τα ρωτούν οι γονείς τους «Τι κάνατε σήμερα στο σχολείο;» είναι «Τίποτα!» ή «Παίξαμε!». Σκέφτηκα λοιπόν αυτό το μέσο για να μάθουν οι γονείς τι είχαν κάνει τα παιδιά τους όλη μέρα στο σχολείο και για να ασχοληθούν με αντίστοιχο τρόπο και στο σπίτι. Στη συνέχεια βέβαια συνειδητοποίησα πως έτσι μπορούσα να οργανώσω το υλικό μου, να κάνω ένα αρχείο που θα με βοηθήσει και στο μέλλον.
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζεις τη δουλειά στο σχολείο και τη διατήρηση ενός προσωπικού blog που θέλει συνεχή ενημέρωση και επιπλέον δουλειά καθημερινά;
Η ενημέρωση του blog, η ανάρτηση, υπάρχει συνεχώς στο μυαλό μου. Για να το κατορθώνω χρειάζεται καλή οργάνωση χρόνου και μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι. Όταν αγαπώ κάτι πολύ, παθιάζομαι και του αφιερώνομαι. Του χαρίζω χρόνο από την προσωπική μου χαλάρωση.
Τι έχεις κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλες συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο;
Η αλληλεπίδραση μεταξύ μας είναι το ζητούμενο. Ανταλλαγή ιδεών. Στην αρχή όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στο διαδίκτυο, τα θετικά σχόλια των συναδέλφων μου έδιναν τη δύναμη να συνεχίσω. Τώρα καθημερινά σχεδόν παρακολουθώ τις ενημερώσεις και τις αναρτήσεις τους και νιώθω τη χαρά που νιώθουν και οι μαθητές τους στην τάξη.
Τι μας μαθαίνει τελικά το νηπιαγωγείο στα παιδιά, αλλά και σε εμάς τους ενήλικες…
Στα παιδιά δίνει την ελευθερία να αναπτύξουν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους μέσα από το παιχνίδι. Τους δίνει τα ερεθίσματα να φτάσουν στη γνώση διασκεδάζοντας. Τους δίνει τις αναμνήσεις από την πρώτη εκπαιδευτική κοινωνία που θα θυμούνται για πάντα.
Στους μεγάλους μαθαίνει πως το απλό, αυτό που οι ευθύνες της ενήλικης ζωής μας κάνουν να το προσπερνάμε υποβαθμίζοντάς το, είναι η ουσία της ζωής. Ένα χαμόγελο, ένα τραγούδι, μια ζεστή ματιά, μια αγκαλιά ή ένας γλυκός λόγος μπορούν να δώσουν λύση στα προβλήματά μας. Η αθωότητα των παιδιών της προσχολικής ηλικίας είναι μάθημα ζωής για τους ενήλικες.
Αν μπορούσες να δώσεις μια συμβουλή στους γονείς που έχουν παιδιά στο νηπιαγωγείο, ποια θα ήταν αυτή;
Ως εκπαιδευτικός και ως μητέρα δε θα διεκδικήσω την αυθεντία. Είμαι άνθρωπος που έχω κάνει λάθη. Αυτό όμως που με σιγουριά θα έλεγα στους γονείς είναι πως ο χρόνος που αφιερώνουμε στα παιδιά μας είναι το πολυτιμότερο που μπορούμε να τους χαρίσουμε. Χρόνος ουσιαστικά δικός τους με παιχνίδι, συζήτηση, φροντίδα και εκδηλώσεις αγάπης. Επίσης θα πρότεινα να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να μας μιλούν για τα συναισθήματά τους, να εκφράζουν τη χαρά, τον ενθουσιασμό, τη λύπη, την ντροπή, την απογοήτευση, την οργή, το φόβο τους. Με τον τρόπο αυτό τα αρνητικά συναισθήματα αποφορτίζονται και δε συσσωρεύονται δηλητηριάζοντας την ψυχή τους και τα θετικά συναισθήματα πολλαπλασιάζονται μεγεθύνοντας τη χαρά παιδιών και γονέων.
Στα δύσκολα χρόνια της κρίσης που διανύουμε τι δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει μια νηπιαγωγός και πως τις ξεπερνά;
Παρατηρώ τα τελευταία χρόνια πως μερικοί γονείς μαθητών μας έχουν «επιθετική» στάση προς τους εκπαιδευτικούς. Οι δυσκολίες της ζωής (φτώχεια, ανεργία, αβεβαιότητα) επηρεάζουν τη συμπεριφορά τους απέναντι σε ένα «βολεμένο» υπάλληλο χωρίς να σκέφτονται ότι κι εμείς αντιμετωπίζουμε τους ίδιους φόβους, αμειβόμενες πολύ λιγότερο από όσο θα έπρεπε για τις υπηρεσίες που προσφέρουμε .
Ως προς τα παιδιά οι δυσκολίες λόγω οικονομικής κρίσης δεν είναι έντονες στην περιοχή μας. Η βοήθεια προς το συνάνθρωπο όμως γίνεται με δράσεις του σχολείου και του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ανταποκρινόμενοι σε εκκλήσεις Φιλανθρωπικών Συλλόγων.
Ως προς την οικονομική δυνατότητα των σχολείων μας όλοι βιώνουμε μια δύσκολη κατάσταση που πολλές φορές περιορίζει τη δημιουργική μας διάθεση.
Που κρύβεται το μυστικό για να μην χάνει μια νηπιαγωγός την όρεξη και το κέφι της για δουλειά, τη στιγμή που αντιμετωπίζει καθημερινά τόσες πολλές αντιξοότητες;
Δεν είναι μυστικό, όλες οι νηπιαγωγοί έχουμε το σχολείο μας όπως τα πλοία το λιμάνι. Το ζεστό κλίμα που δημιουργείται με τους μαθητές μας δίνει την ηρεμία και τη δύναμη για να συνεχίσουμε. Είναι μια σχέση αλληλεπίδρασης.
Επίσης το ότι η δουλειά μας δεν είναι δουλειά ρουτίνας αλλά καθημερινά κάνουμε κάτι καινούριο, μας κάνει να μην πλήττουμε και να έχουμε πάντα κέφι όπως και οι μαθητές μας.
Τι σου λείπει περισσότερο από την εκπαιδευτική πραγματικότητα του σήμερα;
Αυτό που νιώθω ότι μας καθηλώνει ως εκπαιδευτικούς είναι η συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις της υπηρεσίας ως προς το γραφειοκρατικό μέρος. Τα ζητήματα που καθημερινά αντιμετωπίζει μια προϊσταμένη νηπιαγωγείου πέρα από τα διδακτικά της καθήκοντα, απαιτούν πρόσθετο χρόνο τον οποίο παίρνει από την οικογενειακή η προσωπική της ζωή.
Θέλεις να μας πεις δυο λόγια για το KindyKids.gr;
Παρακολουθώ ιστοσελίδες για το νηπιαγωγείο για ενημέρωση. Το kindyKids.gr είναι από τις πιο αξιόλογες, με σοβαρή παρουσία και υπεύθυνη δουλειά. Η προσπάθειά σας είναι αξιέπαινη. Οι ενότητές σας είναι ενδιαφέρουσες και δίνουν χρήσιμες πληροφορίες και ιδέες. Είναι μεγάλη μου τιμή να με φιλοξενείτε.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Ευχαριστούμε από καρδιάς για αυτήν τη συνέντευξη!
