10 ΤΡΟΠΟΙ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ
Προκειμένου να είμαστε σίγουροι ότι κάνουμε το καλύτερο για το παιδί μας πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δουλεύουμε και το θέμα του αυτοσεβασμού και της αυτοεκτίμησης. Όσο σημαντικό είναι να φροντίσουμε για τη μόρφωση και το βιοτικό επίπεδο του παιδιού μας άλλο τόσο σημαντικό (αν όχι περισσότερο) είναι να φροντίσουμε να αναπτύξει αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση. Δυο λέξεις που όσο κι αν ακούγονται απλές δεν είναι. Τις περισσότερες φορές η έλλειψη αυτών των δυο χαρακτηριστικών ακολουθεί τον άνθρωπο σε όλη του τη ζωή και μάλιστα την καθορίζει σε μεγάλο βαθμό.
Ένα παιδί που διαθέτει αυτοεκτίμηση ξέρει να παλεύει, να παίζει για τη νίκη αλλά να αποδέχεται και την ήττα χωρίς να αποθαρρύνεται.
Ξέρει να λέει όχι όταν είναι απαραίτητο.
Ξέρει να στηρίζεται στον εαυτό του και δεν ψάχνει ψεύτικα δεκανίκια εξαρτώμενο από άλλους ανθρώπους ή ουσίες που νομίζει ότι θα το κάνουν καλύτερο και πιο δυνατό.
Ένα παιδί που διαθέτει αυτοεκτίμηση γνωρίζει ότι οι γονείς του το αγαπούν όπως κι αν είναι και το αποδέχονται ακριβώς γι ‘ αυτό που είναι κι αυτό του δίνει τη δύναμη να συνεχίζει και να μην τα παρατάει ακόμη κι αν αποτυγχάνει.
Ένα παιδί με αυτοεκτίμηση είναι ικανό να δημιουργεί σταθερές σχέσεις στη ζωή του να δίνει και να παίρνει μέσα από αυτές, χωρίς να φοβάται μήπως δεν είναι αρκετό για τους άλλους…
Ένα παιδί με αυτοεκτίμηση είναι το παιδί που όλοι θέλουμε για παιδί μας, αλλά καμιά φορά ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι (γονείς και δάσκαλοι) για το αν θα την αποκτήσει.
Ας δούμε λοιπόν 10 απλούς τρόπους που θα βοηθήσουν τα παιδιά μας να αναπτύξουν την αυτοεκτίμησή τους:
-ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΓΑΠΗ
Όταν το παιδί μας κάνει μια αταξία δεν πρέπει να μπερδεύουμε την συμπεριφορά του με την αξία του σαν παιδί. Καλό είναι να του ξεκαθαρίζουμε ότι το αγαπάμε και πάντα θα το αγαπάμε ακόμη κι όταν διαφωνούμε με τη συμπεριφορά του. Ουσιαστικά πρέπει να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του και η πράξη του είναι πρόβλημα και όχι το ίδιο.
-ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ
Χρησιμοποιούμε λέξεις με θετικό περιεχόμενο και όχι λέξεις αποθάρρυνσης. Οι αρνητικές λέξεις μπορούν πραγματικά να κολλήσουν στο μυαλό του παιδιού μας και να καταστρέψουν την αυτοεκτίμησή του. Οπότε ακούμε το παιδί μας και υποστηρίζουμε τις ανησυχίες και τις ιδέες του. Αν εμείς πιστεύουμε στο παιδί μας είναι πολύ πιθανό να πιστέψει και το ίδιο στον εαυτό του!
-ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ – ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Όταν το παιδί μας, μας δείχνει μια ζωγραφιά του ή μια εργασία του αντί να πούμε γενικά και αόριστα «Μπράβο! Τέλειο!» για να βγούμε από την υποχρέωση καλό είναι να γίνουμε συγκεκριμένοι. Μπορούμε να πούμε: «Μου αρέσουν τα χρώματα είναι τόσο ζωντανά!» «Χαίρομαι που τελείωσες τόσο γρήγορα μια τόσο δύσκολη εργασία… Μπράβο!» «Τι ωραία που το σκέφτηκες να ζωγραφίσεις εδώ το σπίτι…» Όσο περισσότερες λέξεις χρησιμοποιούμε για να επιβραβεύσουμε το παιδί μας τόσο μεγαλύτερη αξία παίρνει η δουλειά που έχει κάνει στα ίδια του τα μάτια…
-ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ
Δεν προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί μας αυτό που εμείς θέλουμε ή έχουμε φανταστεί. Αν δε θέλει να γίνει αυτό που εμείς επιθυμούμε πάντα θα νιώθει ενοχές και την αίσθηση του ανικανοποίητου, ότι ποτέ δε θα είμαστε περήφανοι γι αυτό ό,τι και να κάνει… Κι αυτό μπορεί να καταστρέψει την αυτοεκτίμησή του. Αντί γι’ αυτό μπορούμε να του προσφέρουμε το περιβάλλον και τις εμπειρίες που χρειάζεται για να ανακαλύψει τι πραγματικά θέλει και να αναπτύξει τη δική του μοναδική προσωπικότητα. Ας γίνουμε από κριτές υποστηρικτές!
-ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ!
Δε χρειάζεται να καταφέρει κάτι το παιδί μας για να του δείξουμε την αγάπη μας. Τη δείχνουμε επειδή τη νιώθουμε χωρίς να υπάρχει λόγος και χωρίς να γίνεται ανταμοιβή για κάποιο κατόρθωμα του. Περνάμε χρόνο μαζί του, το αγκαλιάζουμε του λέμε «Σε Αγαπώ». Αυτές οι δυο μικρές λεξούλες κρύβουν τεράστια δύναμη!
-ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Οφείλουμε πρώτα εμείς να σεβαστούμε το παιδί μας για να μάθει κι αυτό να σέβεται τον εαυτό του. Αν το συγκρίνουμε συνέχεια με συμμαθητές ή τα αδέρφια του είναι πολύ πιθανό να αισθάνεται αίσθημα κατωτερότητας απέναντι στα άλλα παιδιά και απέναντι τους άλλους για την υπόλοιπη ζωή του. Οπότε αντί να το συγκρίνουμε ας αναγνωρίσουμε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του και ας του δείξουμε ότι το αγαπάμε για όλα αυτά!
-ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ ΕΤΟΙΜΑ
Δίνουμε τη δυνατότητα στο παιδί μας να νιώσει αυτάρκες και ότι μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Κάθε μέρα του δίνουμε και μι καινούρια ευκαιρία να καταφέρει και κάτι καινούριο και δεν τα ετοιμάζουμε όλα για εκείνο χωρίς εκείνο. Του ζητάμε τη βοήθειά του για να ετοιμάσουμε το τραπέζι ή το φαγητό και το αφήνουμε να ντυθεί μόνο του, να συμμαζέψει τα παιχνίδια του και να νιώθει ότι συμμετέχει ενεργά μέσα στο σπίτι και την οικογένεια μας.
-ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ
Αντί να προσπαθούμε να σώζουμε το παιδί μας από κάθε τι δυσάρεστο και από κάθε δύσκολη κατάσταση του δίνουμε την ευκαιρία να αναπτύξει τρόπους να αντιμετωπίζει όλες αυτές τις καταστάσεις. Καλό είναι να γνωρίζει ότι είμαστε εκεί αν μας χρειαστεί αλλά πρώτα να προσπαθήσει να λύσει μόνο του το κάθε μικρό καθημερινό πρόβλημα. Η ανεξαρτησία στην επίλυση των προβλημάτων θα το βοηθήσει να χτίσει την αυτοεκτίμησή του.
-ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Ότι και να λέμε με τα λόγια οι πράξεις μας «μιλάνε» πάντα πιο δυνατά. Ας φερόμαστε λοιπόν ανάλογα με το πώς θέλουμε το ίδιο μας το παιδί να φέρεται. Ασυνείδητα είμαστε το μοντέλο για τα παιδιά μας, για την κάθε είδους συμπεριφορά τους.
-ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
Ένα μικρό παιδί δε χρειάζεται μόνο επιλογές χρειάζεται και κανόνες. Όσο σημαντικό είναι να του δίνουμε επιλογές και να σεβόμαστε την απόφαση που θα πάρει, άλλο τόσο σημαντικό είναι να οριοθετούμε τη συμπεριφορά του με κανόνες, που η μη τήρησή τους θα έχει κάποιες συνέπειες. Για να νιώσει σίγουρο για τον εαυτό του ένα παιδί πρέπει να γνωρίζει και τα όριά του.