ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟ ΜΑΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΙΑ
Λίγα λόγια για μένα
Είμαι η Μαρίνα Ζαχαρία και είναι τιμή μου και καμάρι μου που είμαι νηπιαγωγός. Όταν ο γυναικολόγος μου έλεγε πως δύσκολα θα αποκτήσω παιδιά έλεγα δεν πειράζει, έχω παιδιά, γεμίζει η ψυχή μου αγάπη…
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και σπούδασα στη Θεσσαλονίκη. Διορίστηκα στη Χίο όπου γνώρισα υπέροχους ανθρώπους (αν και λένε πως όλοι οι Χιώτες είναι λωλοί, άλλος λίγο, άλλος πολύ) κι εκεί βοήθησα στη δημιουργία της ιστοσελίδας της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Χίου, αλλά και στην έκδοση του Λευκώματος των σχολείων. Μετεκπαιδεύτηκα στο Διδασκαλείο, όπου μου δόθηκε η αφορμή για τη σελίδα Περί…Νηπιαγωγών.
Από το 2010 έχω οργανική στην πανέμορφη Όσσα. Μόλις πέρασα την αυλόπορτα αναφώνησα «Βρήκα τον Παράδεισό μου» και είχα δίκιο. Απλόχεροι ζεστοί άνθρωποι, που ήταν έτοιμοι να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες μου για το σχολείο με το που έτριβα το λυχνάρι μου. Παιδιά αθώα, φιλότιμα, που ξέρουν να παίζουν, που μετρούν κάμπιες, που μαζεύουν αμύγδαλα από την αυλή και τα τρώνε, που ταΐζουν τα αδέσποτα, που νηστεύουν και μεταλαμβάνουν… Παιδιά που θεωρώ παιδιά μου και που νιώθω ευλογημένη που βρέθηκα μαζί τους!!!
Πριν 5 μήνες εκείνος ο γυναικολόγος έσκιζε τα πτυχία του, μια που με αξίωσε ο Θεός να γίνω μανούλα ενός υπέροχου πλάσματος που ακόμη δεν πιστεύω ότι είναι δικό μου…
Θα κλείσω με μια φράση προς όλους τους παιδαγωγούς, της οποίας το νόημα κατάλαβα τώρα που έγινα γονιός:
Το ΚΑΘΕ παιδί στην τάξη μας είναι για κάποιον ολόκληρος ο κόσμος!!! Ας μην το ξεχνάμε.
Σε καλωσορίζουμε στο kindykids.gr! Θα θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα για σένα!
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το λειτούργημα του νηπιαγωγού;
Μου άρεσε πάντα η μουσική, ο χορός, οι υπολογιστές, οι κατασκευές, και σιχαινόμουν τις βελόνες… Παρόλα αυτά, οι καθηγητές μου με έπεισαν να δώσω ιατρική, επειδή ήμουν αριστούχος… Πέρασα στο τμήμα νηπιαγωγών και πήγαινα στα μαθήματα, με σκοπό να ξαναδώσω πανελλήνιες εξετάσεις. Μετά την πρώτη παρακολούθηση μιας ημέρας στο παιδικό κέντρο του πανεπιστημίου, αποφάσισα ότι τελικά βρήκα αυτό που μου ταίριαζε…
Τι αγαπάς περισσότερο και τι λιγότερο στη δουλειά μας;
Αγαπώ τις αγκαλιές τους, τα χάδια τους, να έρχονται να σε μυρίζουν, να σε χαϊδεύουν, να σου χτενίζουν τα μαλλιά… Απεχθάνομαι τη γραφειοκρατία…
Πως ονομάζεται το blog σου και πόσο καιρό το έχεις;
To Περί…Νηπιαγωγών http://nipiablog.blogspot.com είναι το πρώτο διαδικτυακό μου παιδί και η πρώτη μου ανάρτηση έγινε το Σεπτέμβρη του 2010… κοντεύουμε τα 4 (θα πάω και νηπιαγωγείο σε λίγο). Το blogακι μου με έκανε περήφανη δύο φορές, κερδίζοντας πανελλήνιες διακρίσεις στον 5ο και 6ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικών Ιστοτόπων (1η ανάμεσα σε ιστοτόπους νηπιαγωγείων). Έχουμε ξεπεράσει τα 5000 μέλη και τις 1250000 επισκέψεις.
Τώρα, σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσω αυτά τα 4 χρόνια σε μια σελίδα, τακτοποιώ τις αναρτήσεις στο δεύτερο διαδικτυακό παιδάκι μου, το
http://www. nipiagogos.com
Eλπίζω να τα καταφέρω και να το κάνω μια ψηφιακή βιβλιοθήκη όλων των δραστηριοτήτων των 4 χρόνων που πέρασαν και όσων έπονται.
Γιατί αποφάσισες να φτιάξεις το δικό σου blog;
Η διπλωματική μου στο Διδασκαλείο είχε θέμα τις εκπαιδευτικές ιστοσελίδες νηπιαγωγείων στο διαδίκτυο. Βασίστηκε στην αναζήτηση των νηπιαγωγείων που διατηρούν ενεργές ιστοσελίδες και στις τηλεφωνικές συνεντεύξεις των διαχειριστών. Η αναζήτησή μου αυτή ήταν πολύ δύσκολη, καθώς οι ενεργές ιστοσελίδες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα. Υπήρχαν κάποιες υποτυπώδεις σελίδες, που όμως είχαν δημιουργηθεί μέσα από τη συμμετοχή σε κάποια προγράμματα και δυστυχώς στη συνέχεια εγκαταλείφτηκαν.
Πόσο εύκολο είναι να συνδυάζεις τη δουλειά στο σχολείο και τη διατήρηση ενός προσωπικού blog που θέλει συνεχή ενημέρωση και επιπλέον δουλειά καθημερινά;
Θεώρησα επιτακτική την ανάγκη παρουσίας μιας σελίδας όπου θα αναρτάται υλικό αποκλειστικά για νηπιαγωγούς. Έτσι ξεκίνησα δειλά - δειλά να αναρτώ δικές μου κυρίως ιδέες, και στη συνέχεια δουλειές συναδέλφων που δεν είχαν δικό τους βήμα και τις οποίες θεωρούσα αξιόλογες. Αργότερα, με το πέρασμα των χρόνων, τα ιστολόγια άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, και έτσι πλέον θεωρώ ότι οι πολύχρωμες και πλουμιστές παρουσίες των νηπιαγωγών στο διαδίκτυο έδειξαν στον κόσμο πως δεν τραγουδάμε μόνο το «Μια Ωραία Πεταλούδα» στο νηπιαγωγείο.
Θα σου πω μόνο πως είναι 1 τα μεσάνυχτα, κοίμισα το γιο μου και ασχολούμαι με την ιστοσελίδα μου. Μόλις έλαβα ένα μήνυμα από μια συνάδελφο από Γερμανία (την Ειρήνη), η οποία μου αναφέρει πως βρήκε το υλικό μου πολύ χρήσιμο για τη δουλειά της στο σχολείο της στη Γερμανία. Αυτά τα μηνύματα μου δίνουν κουράγιο για να συνεχίζω. Μου αρέσει να βοηθώ και να μοιράζομαι τις ιδέες μου. Πιστεύω πως αν ο καθένας βάλει το λιθαράκι του, θα βελτιώσουμε την εκπαίδευση και θεωρώ πως τα τελευταία χρόνια το νηπιαγωγείο έχει απογειωθεί.
Τι έχεις κερδίσει από την αλληλεπίδραση με άλλες συναδέρφους μέσα από το διαδίκτυο;
Στο νηπιαγωγείο που ήμουν, στη μικρή Όσσα, ήμουν απομονωμένη. Η επαφή μου με συναδέλφους ήταν ανύπαρκτη. Μέσα από τη σελίδα μου, και αργότερα από τις ομάδες στο Facebook, γνώρισα κορίτσια των οποίων τη δουλειά θαυμάζω. Κορίτσια που ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ στο νηπιαγωγείο, που δεν περιμένουν να περάσει η ώρα και να φύγουν, κορίτσια που είναι έτοιμα να μοιραστούν και να δώσουν τα φώτα τους στις νεότερες αλλά και στις παλιότερες. Πριν τρία χρόνια που έχασα τον πατέρα μου, βρήκα ανθρώπους που με στήριξαν γιατί είχαν περάσει τα ίδια με μένα και ήταν έτοιμοι να με παρηγορήσουν. Ανθρώπους που μου είπαν κι ένα τραγούδι όταν εγώ περνούσα δύσκολα (Στέργιο ακόμα περιμένω να το δημοσιοποιήσεις). Ανθρώπους που όταν ήμουν στο νοσοκομείο με προβλήματα στην εγκυμοσύνη μου, ήταν εκεί για να μου κρατήσουν συντροφιά. Δεν βρήκα ανθρώπους, βρήκα ΦΙΛΟΥΣ…
Τι μας μαθαίνει τελικά το νηπιαγωγείο; Στα παιδιά, αλλά και σε εμάς τους ενήλικες…
Το νηπιαγωγείο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Μας μαθαίνει να μοιραζόμαστε, να λειτουργούμε σε ομάδες, να αποδεχόμαστε το διαφορετικό. Μας μαθαίνει να πειραματιζόμαστε πριν δεχτούμε μια νέα γνώση. Μας μαθαίνει να σκεφτόμαστε…
Αν μπορούσες να δώσεις μια συμβουλή στους γονείς που έχουν παιδιά στο νηπιαγωγείο, ποια θα ήταν αυτή;
Χαρείτε όλες τις στιγμές που έχετε με τα παιδιά σας. Μιλήστε τους για το τι αισθάνεστε, μη φοβάστε. Πείτε τους ότι τους αγαπάτε όσο πιο συχνά μπορείτε. Τους εφοδιάζετε με απέραντη αυτοπεποίθηση όταν τους λέτε πόσο σημαντικοί είναι για εσάς. Μαγειρέψτε μαζί τους, λερωθείτε μαζί τους, διαβάστε μαζί τους, ψάξτε μαζί τους, χαρείτε μαζί τους. Έχουμε μάθει να πηγαίνουμε στον παιδότοπο για να ηρεμήσουμε… Πηγαίνετε στην παιδική χαρά για να γεμίσει η καρδιά σας, να νιώσετε πλήρεις… Τα χρόνια και οι στιγμές περνούν τόσο γρήγορα που πριν το καταλάβετε θα φύγουν από κοντά σας και θα έχουν ανεξαρτητοποιηθεί.
Στα δύσκολα χρόνια της κρίσης που διανύουμε τι δυσκολίες έχει να αντιμετωπίσει μια νηπιαγωγός και πως τις ξεπερνά;
Δυσκολίες; Δε θα μιλήσω για δυσκολίες του κλάδου μας. Η μεγαλύτερη δυσκολία μου είναι όταν βλέπω τα παιδιά μου να βιώνουν την κρίση. Όταν έρχονται οι γονείς και σου λένε ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΑ. Και με όλη τους την αξιοπρέπεια σου φέρνουν αβγά από τις κοτούλες τους, κεράσια και μια σοκολάτα, για να σε ευχαριστήσουν που προσέχεις τόσο πολύ τα παιδιά τους…
Που κρύβεται το μυστικό για να μην χάνει μια νηπιαγωγός την όρεξη και το κέφι της για δουλειά, τη στιγμή που αντιμετωπίζει καθημερινά τόσες πολλές αντιξοότητες;
Το μυστικό στη δουλειά μας είναι ότι δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς. Εκεί που είσαι τραγουδίστρια, κάνεις πρόζα, μετά γίνεσαι νοσοκόμα και μετά καθαρίστρια. Σκηνοθέτης, σκηνογράφος, ζωγράφος, δάσκαλος, ψυχολόγος, γιατρός, αστυνόμος, κλόουν και τόσα άλλα νομίζω ότι δεν σε αφήνουν να χάσεις την όρεξή σου για δουλειά.
Κι αυτό που σε κάνει να συνεχίζεις;; Να έρχονται στην αγκαλιά σου και να σου λένε «Μμμμμμ… μυρίζει κυρία!!!»
Τι σου λείπει περισσότερο από την εκπαιδευτική πραγματικότητα του σήμερα;
Όχι τόσο μου λείπει, όσο με ενοχλεί. Με θυμώνει που υπάρχουν άτομα που απαξιώνουν τον κλάδο μας. Με λυπεί το ότι θεωρούν ότι δεν κάνουμε δουλειά στο νηπιαγωγείο. Η δημοσιοποίηση της δουλειάς μας μέσω του ίντερνετ θεωρώ πως θα μας βοηθήσει πολύ να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία.
Θέλεις να μας πεις δυο λόγια για το KindyKids.gr;
Πριν χρόνια χρειαζόμασταν πολλά χρήματα για να μπορέσουμε να αγοράσουμε βιβλία με εποπτικό υλικό και ιδέες για τη δουλειά μας. Καθόμασταν με μολύβι και γόμα και προσπαθούσαμε να φτιάξουμε ένα φύλλο εργασίας. Πλέον πατάμε ένα κουμπί και το υλικό αυτό υπάρχει άφθονο μπροστά μας. Το Kindykids έχει συμβάλλει πολύ σε αυτή την προσπάθεια και μας βοηθάει καθημερινά στη δουλειά μας. Η γωνιά των νηπιαγωγών νομίζω ότι δίνει στον κλάδο μας τη θέση που του αξίζει. Συνεχίστε έτσι… Πολλά φιλιά!!
Ευχαριστούμε από καρδιάς για αυτήν τη συνέντευξη!
